BVG     Atrás    Índice de Páxinas

(Tradución de un Anónimo)

[p. 91]    A un bon labrego Que decruaba Certa leiriña Pra semental-a, Díxolle o demo, Que o contempraba: ¡Ei!, bon amigo, Do que traballa, Cando recolla, Sin que me faga Favor, a médea Ten que entregarma.    —Mais ¿con que dreito Tí me recramas Eso?", —o labrego, Que os bois parara, Pregunta ô demo. [p. 92]    —"A cousa é crara —Respóndelle este,— De canto abarcan Do mundo os ollos, ¡Tende a mirada!, A mitá náide Pode negarma" —Ben, pois, —tomando De novo a fala O bon labrego Dille, —das prantas O que se esconde Na terra escrava Dareiche, ¿estamos? —¡Vaia, home, vaia!, Ríndose o demo Dí, —non pensaba Que tan de parbo Che tiña a cara. Meu bon amigo, Eso é o que gardas Pra tí.    —Pois sexa, Xa que che agrada— Dixo o labrego Con moita calma, Y-en canto o demo Revira a espaldra, Sementa navos, O froito apaña [p. 93]    Deixando as follas No campo estradas, Por si o dos cornos Quere apañal-as.    Outra cosecha Ven, e â cobranza Volveu o demo, Que mala cara Poñendo, dice: —Xa non me engañas Como fixeches Da vez pasada: ¡Co que se encerre Na terra, pagas!."    Y-entón o astuto Labrego a trampa Seguindo, trigo Na terra lanza, No tempo colle Grau e mais palla, Deixando ô demo Sólo a raigaña;    Que, evos da astúcea A forza tanta, Que, ven-o vedes, Ó demo engaña.

© 2006 Biblioteca Virtual Galega