Xa
que son académico, anque inda me custe traballo creelo, coido ter que
ir pensando na maneira de facer algo que poida corresponder dalgún
xeito ó feito de o ser.
Non teño inda o Regramento nin me val o selo
por ter o lema en latín, idioma que desconozo a pesares de habelo
praiticado bastante en tempos lonxanos axudando á misa os domingos e
días de novena cando o sancristán me deixaba, pois había que contar
coa súa venia. Pro tampouco o coido necesario pra comprender que o
ouxeto e fins da nosa Academia serán, terán que ser, o depuramento e
fixazón da lingua galega, que é a nosa, a de tódolos galegos,
quéirase ou non, anque haxa desleigados que a repudien,
"imbéciles e escuros", que dixo Pondal. E velar polo seu
prestixio e espandimento hastra conseguir que non haxa ninguén nado na
Terra ou fillo de quen o fose que deixe de falala.
Agora ben, son ditos xa vellos iste de que o
movimento se demostra andando e o de que Frai Exempro é o mellor
padricador. E non é que eu trate de enxuiciar a naide nin nada diso,
namais que pra meu goberno quixera, desexara saber cantos serían os
membros da ilustre Corporación á que me veño referindo que douten a
fala galega a decotío nas súas conversas sin deixarse arrastar por
quen chegue falando doutro xeito; cantos os que teñen adoitado o galego
na súa correspondencia particolar antre galegos; cantos os que usen o
galego nas súas conferencias telefónicas con xente da nosa Terra e se
sosteña nil anque non lle correspondan.
Sei de moitos que fan todo iso sin seren
académicos.
E antre istes, antre os académicos, ha de
haber tamén algúns que o fagan, non faltaría máis. Pro de que non
chegarán á mitá, inda me arriscaría a xogar algo.
¡E ogallá perdera! |
BVG
Atrás
Índice de Páxinas
Ir ao índice de Páxinas