BVG     Atrás    Índice de Páxinas

15. Tabra de conxugación de verbos regulares 15.1. Paradigma ordinario I CONXUGACION falar II CONXUGACION coller III CONXUGACION partir INDICATIVO Presente falo falas fala falamos falades falan collo colles colle collemos colledes collen partio, parto partes parte partimos partides parten Pretérito imperfecto falaba falabas falaba falábamos falábades falaban collía collías collía collíamos collíades collían partía partías partía partíamos partía despartían Pretérito Perfeito falei (n) falache falou falamos falastes falaron collín colliche colleu collemos collestes colleron partín, partiche partiu partimos partistes partiron Pretérito pluscuamperfeito ou máis-que-perfeito falara falaras falara faláramos falárades falaran collera colleras collera colléramos collérades colleran partira partiras partira partíramos partírades partiran futuro falarei falarás falará falaremos falaredes falarán collerei collerás collerá colleremos colleredes collerán partirei partirás partirá partiremos partiredes partirán condicional falaría falarías falaría falaríamos falaríades falarían collería collerías collería colleríamos colleríades collerían partiría partirías partiría partiríamos partiríades partirían SUBXUNTIVO OU CONXUNTIVO presente fale fales fale falemos faledes falen colla collas colla collamos collades collan part(i)a part(i)as part(i)a part(i)amos part(i)ades part(ia)n imperfeito falase falases falase falásemos falásedes falasen collese colleses collese collésemos collésedes collesen partise partises partise partísemos partísedes partisen IMPERATIVO fala falade colle collede parte partide FORMAS NOMINAIS infinitivo falar coller partir xerundio falando collendo partindo participio falado collido partido infinitivo conxugado falar falares falar faláremos falárades falaren coller colleres coller colléremos colléredes colleren partir partires partir partíremos partíredes partiren 15.2. Conxugación dun verbo con pronome enclítico fálolo fálaslo fálalo falámolo faládelo fálanno faleilo ~ faleino faláchelo faloulo falámolo falástelo faláronno 15.3. Perífrases 15.3.1. Perífrases temporais Ir + inf.: vou mercar os bois á Pola. Estar a + inf. / estar + xer.: estaban a falar hai un cachín Querer + inf.: parece que quer estear. Estar para + inf. (ou estar a pique de + inf.): Como estaban anoxados, estiveron para / a pique de berraren. 15.3.2. Perífrases modais, obrigativas e hipotéticas Haber + inf. ou haber de + inf. ou haber a + inf.: has (a) falar con tou irmao. Hai que + inf.: hai que se dar présa. Ter que + inf.: Teis que me mirar as rodas do coche. Ter de + inf.: Tes de botar esa carta al correo. Deber + inf.: Deberían chegar máis cedo. Poder + inf.: Non podo entender o que faen. Ser a + inf. ou ser quen de + inf.: Non son a abrir esta botella 15.3.3. Perífrases aspectuais imperfectivas Andar a + inf. ou andar + xer.: Andaban a buscar cogorzos despois de chover. Levar a + inf. ou levar + xer.: Levan toda a mañá a traballar. Ir + xer.: Van aprendendo muito ultimamente. 15.3.4. Perífrase aspectuais perfectivas Acabar de + inf.: Acabo de falar con el. Estar a pique de + inf.: Estaban a pique de chegar, mais tiveron un accidente Deixar de + inf.: Deixa de falar con todos os que atopa pola rúa. Ter + part.: Teño xa rematado todos os exames Dar + part.: Non dan chegado aínda. Vir de + inf.: Vimos de comer. 15.4. El infinitivo conxugado Usos: Cuando tendo o mesmo subxecto que a oración principal, el infinitivo vai precedido de preposición: Para mercármos o pan imos darnos présa. Cuando hai muita distancia entre el verbo principal e mais o infinitivo: Prendemos a televisión ás dúas da mañá, cuando todo todos están deitados para graváremos o programa no vídeo. Cuando a 3º persoa del plural indica a indeterminación del suxeito: É hora de faláremos; A culpa é del xuíz porque non deixou prenderen os ladrois. En construciois reflexivas e en verbos pronominais: Avisamos aos vicíos para viren ás cinco; Mercámosche un galano para lougo queixáreste de que non che prestaba. Cuando el infinitivo ten un suxeito expreso distinto del del verbo principal: Víronte al salires de alí. Cuando se quer expresar o suxeito que é distinto al del verbo principal: Falan para escoitáremolos.

© 2006 Biblioteca Virtual Galega