BVG     Atrás    Índice de Páxinas

VERSOS PRIMOS PALABRA BERCIANA

E fíreme de novo a vella lira telúrica no peito onde habitan silencios que perderon o aire, nesa gaiola eterna, nesa eterna morada de palabras tecidas con agullas de tempo, camariñas e cántiga. E, ferido no berce da palabra, hoxe habito na patria da palabra berciana, e transito no gume do fío do vértice do abismo cun ramo setestrelo que debullo no Bierzo, seremos, non seremos, si seremos, que se morre unha verba tamén morre unha patria e apágase unha alma canda ela. E esconxuro estas verbas para seren crisálidas ou roibéns esmeralda que esfiañen as brétemas e aturuxen barís no labirinto dun tempo inzado de camariñas bercianas.

© 2006 Biblioteca Virtual Galega