BVG     Atrás    Índice de Páxinas

PERSONAXES DA OBRA MAGNUS, rei de Noruega. GREIDAR, islandés. TOR, irmán de Greidar. ASLAK, xuíz en Islandia. KETIL, granxeiro. CABALEIROS na corte do rei Magnus. CORO DE HOMES E MULLERES. A ESCENA, en Islandia e en Nidaros, Noruega.

1. Islandia. Casa e camiño O coro de homes e mulleres está en escena. Entra Greidar montado nun burro.

GREINDAR

¡Ola, minguante! ¡Ola, luceiro! ¡Ola, aurora! ¿Es ocaso ou es aurora? ¡Ei, brindo pola aldea de Gasar, no fiordo de Eia! ¡Para a casa, burro!... ¡Einar, o viño teu prestoume ben!... ¡Ai ho! ¿A onde vas?... ¡Dereito á esquerda!... ¡Tamén o teu, Vifil, e o teu, Eivinda!... ¡Á esquerda da dereita! ¡Máis ao medio!... ¡Saúdo a todos cantos taberneiros hai homes e mulleres en Islandia!.. . ¿Que fas agora, burro? Ou ti encolliches ou teño as pernas eu longas de máis... ¡Ornea, ornea, fillo dunha burra! ¿Que fas, que fas, neto dun burro? ¡Xo!...

Cae do burro e cáelle a zamarra dos ombros. Monta ao revés e agárrase á cola do burro.

¿Que mal che fixen eu, gran condenado? Á lúa non me levas, pero á casa hasme levar, ¡ai iso has!... ¿Que pasa, que pasa aquí? ¿Quen raio se atreveu a irse coa cabeza do meu burro? ¡Segoulla toda a rentes, mala rabia!... ¡Non ten cabeza e mas non sangra nada!... ¡Debéronlla cortar hai pouco tempo, que inda está quente!... ¡Ouh, unha zamarra!

Desmonta e apaña a zamarra

¡Que bo tecido! ¡E canta pel na gola! ¡Outro saúdo a todas as ovellas que deron esta Ia tan fina!... ¡Arriba, arriba, amigo meu, Greidar, querido amigo, un dos dous fillos de Torgrín, fillo do avó Greidar, que Glun matou! ¡Un brinde pola caste dos viquingos! ¡Acabo de encontrar unha zamarra!... ¡E mide coma min dun ombro a outro!

Volve a montar, esta vez ao dereito, e volve a caerlle a zamarra dos ombros.

¡Outro saúdo a todos os avós que teñen netos!... ¡Ceos, por Odín!  ¿quen lle me puxo xa a cabeza ao burro?... ¡Outra zamarra!...

Volve a desmontar.

Se hai tan poucas nubes, ¿de onde choverán tantas zamarras?

Apaña a zamarra e volve a caerlle ao montar.

¡Outro saúdo!... ¡Ola, conveciños!, ¿queredes enterrarme entre zamarras?

Volve a desmontar, recolle a zamarra e volve a caerlle.

¡Outro saúdo a cantos islandeses por aquí pasan deszamarreándose!... ¡E outra!... ¡Tor, ábreme a porta, Tor!

Tor abre e sae á porta.

TOR

Greidar, ¿que horas son éstas?

GREIDAR

As de agora, irmán. ¿Queres levar o burro á corte? Antes escoita, mira: sobre o burro verás unha partida de zamarras que viñen apañando no camiño. Méteas na casa, anda. Tantas son, que a última nin a apañei sequera: deixeina aí tirada, preto.

Tor apaña a zamarra e ponlla nos ombros.

TOR                Pasa. Entran na casa.

HOMES E MULLERES

Paciencia, paciencia, Tor; con teu irmán ten paciencia, que a el lle falta de ciencia o que en ti abonda de amor. Medrar, ben puido mellor, pois por escasa ventura deu en gañar estatura o que fealdade, e os miolos sonlle pequenos e tolos e traen de viño fartura.

2. Peirao Entran Tor e Aslak, este coa cabeza vendada.

TOR

Señor, ¿durmistes ben na miña casa? Espero que esta noite vos pasase tan maina como a tona dese fiordo.

ASLAK

Aínda vexo todas as estrelas.

TOR

¿Non vos alivia a miña cataplasma? Quixera darvos ben satisfacción. ¿Que máis podo facer por vós, señor?

ASLAK

¡Atade a voso irmán!

TOR

Síntoo, señor.

ASLAK

Aquel que aquí o sente máis son eu.

TOR

¿Queredes explicarme qué ocorreu, para tomar medidas? ¡Por favor!

ASLAK

Xa me puxestes esta cataplasma.

TOR

Greidar fora pacífico ata hoxe...

ASLAK

¡Atádeo!

TOR

Vós sabedes ben, señor,  por serdes xuíz, que iso non me é lícito a menos de mediar unha sentencia. Vós mesmo poderiades pronunciala, mais, por desgracia, sodes xuíz e parte.

ASLAK

¡Son xuíz e parte, e mesmo contraxuíz e contraparte e todo o que queirades! Por iso mesmo hei recorrer ao rei. Agora mesmo vou poñer o pé nun barco que me leve ata Nidaros. No voso, inda que o vexo preparado, non o porei nin morto.

TOR

¿Recorredes ao rei? ¡Estou perdido!

ASLAK

Ben que o sinto, mais vós sen ese oficio viviredes mellor ca min con fendas na cabeza. Sae.

TOR

Se cadra non, pero calquera día chímpome ao mar.

Entra Greidar, sobrio.

GREIDAR               Bos días, irmanciño.

TOR

Dime a qué vés, Greidar.

GREIDAR

Non che viría de non ter algo urxente que dicirche.

TOR

¿Que queres?

GREIDAR               Que me leves a Noruega.

TOR

Non coido que esta viaxe che conveña; prefiro que te quedes. Eu axúdote deixándoche o que herdei de noso pai: o dobre do que gañarei na viaxe.

GREIDAR

De eu aceptar, tería pouco siso, pois quedaría sen o teu arrimo. Calquera podería despoxarme da nosa herdanza. Non lle cumpriría moita malicia; eu non sei valerme.

TOR

Acaso non, e menos cada vez.

GREIDAR

Se o dis porque recén me din ao viño, non te preocupes, Tor. Perde coidado: prométoche que non hei beber máis.

TOR

Quixera crerte.

GREIDAR

E podes, abofé. E mais, non é seguro que me durma se vexo que alguén vén a me roubar con maña ou pola forza. Para ti igual sería complicarte niso (se a min me dera por baterlle a alguén), que se me derrotase alguén baldándome por eu baterlle.

TOR               A alguén xa lle batiches.

GREIDAR

¿Eh? ¡Non me digas!

TOR

Digo: ao xuíz Aslak, ¿nonsí? ¿Por que razón?

GREIDAR               Ouh, por ningunha.

TOR

¿Como que por ningunha?

GREIDAR

Si, irmán:  baterlle a un xuíz é unha senrazón. ¿Ves? Deberíasme levar contigo. Se estando ti me pasan esas cousas, ¿que me ha pasar de non ir eu contigo? Amais, non che ha ser fácil impedirmo, se quero ir contigo.

TOR

Tes razón. Comigo vou levarte, mais se acepto, non quero que llo contes ao primeiro que vexas por aí, como fas sempre.

GREIDAR

Descoida, que a ninguén llo hei contar. Sae Tor. ¿Quen sodes vós?

UNHA MULLER               ¿Non nos coñeces?

GREIDAR

Non, mais tanto ten. Oíde. Meu irmán trabállavos na garda do rei Magnus, que volve nos outonos a Noruega, de Dinamarca. Eu quero ver o rei, e meu irmán xa vos ten listo o barco que vedes aí dediante, e vai partir. E acaba de pedirme: «¿Vés comigo?». E eu respondinlle: «Home, vou contigo». Sae.

HOMES E MULLERES

Tor, teñas moi boa viaxe que levar levas bo paxe.

3. Nidaros, Noruega. Unha rúa Entran Tor e Greidar

GREIDAR

A travesía non che nos foi mala: o ceo estaba arriba, o mar abaixo, nós andabamos entre o mar e o ceo, o vento que zoaba non se vía e a auga era húmida e salgada.

TOR

A travesía non foi mala, non; veremos cómo acaba aquí na terra.

GREIDAR

Non deberías preguntarte iso; xa sabes que na terra acaba todo.

TOR

Iso é verdade.

GREIDAR

Eo e non o é: aquel que afoga acábase na auga.

TOR

¡Os trasnos che aten a cabeza!

GREIDAR

Aten, pero que non aperten.

TOR               ¿Para que?

GREIDAR

Para que poida medrar ben o pelo.

TOR

Primeiro imos buscar aloxamento.

GREIDAR

As casas de Nidaros, polo visto, fanas os mesmos que as dos islandeses.

TOR

¿Por que o dis?

GREIDAR               Tamén teñen tellado.

Ao lonxe soa un corno

Un ruído raro. ¿Non oíches, Tor? Parece de algo vivo, non sei qué.

TOR

Iso é un corno.

GREIDAR

Entón é de algo morto, máis parecido a un home que a un arenque. ¿Por que o tocan?

TOR

Porque dese xeito se chama a xente a colocar os barcos na beiramar, ou ben se dá o sinal para que se congregue na asemblea.

GREIDAR

¿Que é iso da asemblea?

TOR

O lugar onde se xulgan casos moi difíciles e onde se comunica o rei co pobo...

GREIDAR

¿O rei vai asistir hoxe á asemblea?

TOR

Seguramente.

GREIDAR

Entón hei de ir alá; quero ir a un sitio onde haxa moita xente

TOR

Eu non opino así.

GREIDAR

¿Por que, irmán? ¿Porque son grande e feo?

TOR               Non, Greidar.

GREIDAR

Entón porque son tolo, grande e feo.

TOR

Eu non vou ir tampouco.

GREIDAR

¡Tarde piaches! Se non diante de min, has ir detrás.

TOR

Nin diante nin enriba nin detrás.

GREIDAR

Pois baixo a terra andan as toupas, Tor. Mira, os dous iremos á asemblea; de nada che ha servir que eu vaia só. Ti mesmo tes motivo para ires: ao rei, que é teu amigo, non o viches desque chegamos.

TOR               Iso é certo, si.

GREIDAR

Pois non has impedir que eu vaia alá.

Ponse a alancar. Tor queda atrás.

¡Anda ao meu par, irmán! ¡Dalle ás canelas sebo! Eu ben che sei que non é facil o ser pequeno. Máis che valería ser menos guapo e máis robusto e rápido. ¡Anda!

TOR

Non sei se a min esa febleza me prexudica máis que a ti a forza.

GREIDAR

¡Están erguendo un gran mantel nun pao tan alto que lle toca mesmo ao ceo!

TOR

Iso é unha bandeira, unha bandeira como a dos barcos. Queren indicar que vai haber sesión.

GREIDAR

¡Ah!, menos mal; coidei que as nubes ían almorzar. Saen.

HOMES E MULLERES

Prepárate, oh rei Magnus, para unha audiencia cun "asnus".

 

© 2006 Biblioteca Virtual Galega