BVG     Atrás    Índice de Páxinas

III ESENCIA

Non é o esencial mirarte nin non verte nin comprender sequera a voz privada do silencio en flor dos ameneiros. Presentir a lentura dos menceres tampouco é esencial nin notar como o sol vai espremendo o sumo de limón sobre os camiños nin ver o voo infantil do musgo das cegoñas nos mastros de granito. Non busco as melodías minerais das voces que parecen máis que voces nin as leis caedizas dos alerces nin a limpa pegada do peso do meu peso sobre a lama dos murmurios alleos. Non busco badaladas de amarelles nin nome do teu nome nos camelios nin busco o meu nome desprendido dos foxos dos violíns. Non busco nada diso nin nada diso quero que por buscar procuro o que xa teño que busco a ave libre escrita sobre as nubes cenitais co aroma da palabra amigo sempre. A esencia é o moumeo dos homes nas estrelas o lume das idades sen lamentos e cando nas lembranzas se esborranchen coa ferruxe das áncoras cando se fosilice o eco humano no ámbar dos reloxos pra sempre han de ficar nas voltas cegas dos esquecementos as dúas carabelas que cruzaron o océano do tempo gravando co salitre das amuras ronseis de nata e trigo nos cadernos doridos da memoria. Que así é o esencial un berce inexplicábel no páramo cincento e cereal das periferias vivas dos solsticios.

© 2006 Biblioteca Virtual Galega