|
mb4xocas.html
Xosé María Álvarez Blazquez naceu o 4 de febreiro de 1915 en Tui, no seo dunha familia ligada ao mundo das letras. Co
levantamento militar de 1936 ten lugar o fusilamento do seu pai, Darío Álvarez
Limeses, e é postergada a súa toma de posesión como mestre na escola de Coreses.
Con todo, o seu compromiso coa Galiza é firme e militará na Federación de
Mocidades Galeguistas e no Partido Galeguista; no plano cultural, participa na
fundación da revista pontevedresa Cristal e en 1950 funda a editorial Monterrey,
-a partir de 1967 co nome de Editorial Castrelos-, etapa en que decide a
reedición d´O catecismo do labrego, da autoría de
Valentín Lamas Carvajal
(1849-1906), e pon en marcha a colección literaria O moucho o que permitiu a
publicación de libros de baixo custo que favoreceron a difusión da cultura
galega e o seu acceso a todos os públicos.
Para alén do seu traballo como investigador, cultivou a
poesía, actividade que foi central na súa vida, poetizando sobre diferentes
aspectos da realidade e de moi diversas maneiras. A súa produción lírica
iníciase coa publicación do poemario Abril (1932), ao que seguen obras como
Poemas de ti e de min (1949), Roseira do teu mencer (1950) ou Canle segredo
(1976), en que se manifesta a súa madurez poética. Ademais, a publicación do
Cancioeiro de Monfero en 1953 é fundamental na corrente neotrobadoresca
iniciada por
Fermín Bouza Brey na década de 30, tendencia moito cultivada tamén
no período de posguerra. A súa obra poética completa será publicada por Xerais
en 1987.
En obra narrativa destacan os relatos Os ruíns,
publicado na revista Nós en 1935, e A pega rabilonga e outras historias de
tesouros, publicada en 1971. Escribiu varias obras de teatro en
español, traducidas ao galego postumamente. Por outro lado, o seu interese pola arqueoloxía levouno
a protagonizar importantes descubertas neste ámbito, plasmadas en obras como O vencello
espritoal dos Fisterres Atlánticos
(1951) e Industrias paleolíticas do Baixo Miño (1952), entre moitas outras. Tamén foron numerosas as conferencias e
colaboracións nos medios de comunicación onde difundiu un ideario
plenamente comprometido coa Galiza. Divulgador, pedagogo, editor, activista da
Segunda República, Xosé María Álvarez Blazquez foi un normalizador da cultura e
lingua galegas ao longo de toda a súa vida. Finalmente, morreu en Vigo en 1985.
|
BVG
Atrás
