JOÁN AIRAS [V 595]
O que soía, mia filha,
morrer por vós, dizen que ja non morr'assí e moir'eu, filha, porque o
oí; mais, se o queredes veer morrer, dizede
que morre por vós alguén e veredes home morrer
por én.
O que morría, mia filha, por vós, como nunca vi morrer por
molher home no mundo, ja morrer non quer; mais, se queredes que moira por
vós, dizede que morre por vós
alguén e veredes home morrer por én.
O
que morría, mia filha, d'amor por vós non morre, nen quer i cuidar, e
moir'end'eu, mia filha, con pesar; mais, se queredes que moira
d'amor, dizede que morre por vós
alguén e veredes home morrer por én.
Ca,
se souber que por vós morr'alguén, morrerá, filha, querendo-vos
ben.
JOÁN AIRAS [V 597]
O meu amigo novas sabe ja daquestas
cortes que s'ora farán; ricas e nobres dizen que serán, e meu amigo ben
sei que fará un cantar en que dirá de mí
ben, ou o fará, ou ja o feito
ten.
Loar-mi-á muito e chamar-mi-á "senhor", ca muit'ha gran sabor de
me loar; a muitas donas fará gran pesar, mais el fará, com'é mui
trobador, un cantar en que dirá de mí
ben, ou o fará, ou ja o feito ten.
En
aquestas cortes que faz el-Rei loará min e meu bon parecer e dirá quanto
ben poder dizer de min, amigas, e fará, ben
osei, un cantar en que dirá de min
ben, ou o fará ou ja feito ten.
Ca o
viron cuidar, e sei eu ben que non cuidava ja en outra ren.
JOÁN
AIRAS [V 598]
Amigo, quando me levou mia madr', a meu pesar,
d'aquí, non soubestes novas de mí e por maravilha tenho, por non
saberdes quando vou, nen saberdes quando venho.
Pero que vos chamades
meu, amigo, non soubestes ren, quando me levaron d'aquén, e
maravilho-me ende, por non saberdes quando m'eu venh'ou quando vou
d'aquende.
Catei por vós, quand'a partir m'houve d'aquí, e pero
non vos vi, nen veestes entón, e mui queixosa vos ando, por non
saberdes quando m'ir quer'ou se verrei ja-quando.
E por amigo non
tenho o que non sabe quando vou, nen sabe quando me venho.
JOÁN
AIRAS [B 1016 / V 606]
Meu amigo, quero-vos preguntar. Preguntade,
senhor, ca m'é én ben. Non vos ha mester de mi ren negar. Nunca vos eu,
senhor, negarei ren. Tantos cantares, por que
fazedes? Senhor, ca nunca
m'escaecedes.
Preguntar-vos quero, per bõa fe. Preguntade, ca hei én
gran sabor. Non mi neguedes ren, pois assí é. Nunca vos ren negarei, mia
senhor. Tantos cantares, por que
fazedes? Senhor, ca nunca
m'escaecedes.
Non vos pes de qual pregunta fezer. Non, senhor, ante
vo-lo gracirei. Non m'ar neguedes o que vos disser. Nunca vos eu,
senhor, ren negarei. Tantos cantares, por que
fazedes? Senhor, ca nunca
m'escaecedes.
Este ben por mí vó-lo fazedes? Por vós, mia senhor,
que o valedes.
JOÁN AIRAS [B 1017 / V 607]
Par Deus, amigo,
non sei eu que é, mais muit'ha ja que vos vejo partir de trobar por mí e
de me servir; mais üa destas é, per boa
fe: ou é per mí, que vos non faço
ben, ou é sinal de morte que vos
ven.
Mui gran temp'ha, e tenho que é mal, que vos non oí ja cantar
fazer, nen loar mí, nen meu bon parecer; mais üa destas é, u non i á
al: ou é per mí que vos non faço
ben, ou é sinal de morte que vos ven.
Ja
m'eu do tempo acordar non sei que vos oísse fazer un cantar, como soiades,
por me loar; mais üa destas é, que vos
direi: ou é per mí que vos non faço
ben, ou é sinal de morte que vos ven.
Se
é per mí, que vos non faço ben, dizede-mi-o, e ja-que farei
én.
JOÁN AIRAS [B 1021 / V 611]
Queixos'andades, amigo,
d'Amor e de mí, que vos non posso fazer ben, ca non hei, sen meu dan' én
poder; e por én guise-mi-o Nostro Senhor que
vos faça eu ben en guisa tal que seja vosso ben
e non meu mal.
Queixades-vos que sempre fostes meu amigu', e vos leixo
por mí morrer, mais dizede-mi como vos valer possa, sen meu dan', e
guisá-lo eu, que vos faça eu ben en guisa
tal que seja vosso ben e non meu
mal.
Sõo guardada como outra molher non foi, amigo, nen ha de
seer, ca vos non ous'a falar, nen veer, e por én guise-mi-o Deus, se
quiser, que vos faça eu ben en guisa
tal que seja vosso ben e non meu
mal.
JOÁN AIRAS [B 1024 / V 614]
Diz meu amigo tanto ben de
mí quant'el máis pod', e de meu parecer, e os que saben que o diz
assí teen que hei eu que lhi gradecer; en
quant'el diz non lhi gradesqu'eu ren, ca mi sei
eu que mi paresco ben.
Diz-mi "fremosa" e diz-mi "senhor", e "fremosa"
mi dirá quen me vir, e teen que mi faz mui grand'amor e que hei eu muito
que lhi gracir; en quant'el diz non lhi
gradesqu'eu ren, ca mi sei eu que mi paresco
ben.
Diz muito ben de min en seu trobar con gran dereit', e al vos eu
direi: teen ben quantos me lh'oen loar que eu muito que lhi gradecer
hei; en quant'el diz non lhi gradesqu'eu
ren, ca mi sei eu que mi paresco
ben.
Ca, se eu non parecesse mui ben, de quant' ele diz non diría
ren.
JOÁN AIRAS [B 1025 / V 615]
Ai mia filha, de vós saber
quer'eu por que fezestes quanto vos mandou voss'amigo, que vos non ar
falou? Par Deus, mia madre, direi-vo-lo
eu: cuidava eu melhor haver per
i, e semelha-mi que non ést'assí.
Por
que fezestes, se Deus vos dé ben, filha, quanto vos el vëo rogar, ca, des
entón, non vos ar quis falar? Direi-vo-lo eu, se Deus mi dé
ben: cuidava eu melhor haver per
i, e semelha-mi que non ést'assí.
Por
que fezestes, se Deus vos perdón, filha, quanto vos el vëo dizer, ca des
entón non vos ar quis veer? Direi-vo-lo eu, se Deus mi
perdón: cuidava eu melhor haver per
i, e semelha-mi que non ést'assí.
Bon
día naceu, como eu oí, quen se doutro castiga e non de si.
JOÁN
AIRAS [B 1030 / V 620]
Mia madre, pois atal é vosso sén que eu queira
mal a quen mi quer ben e me vós rogades muito por én, dized'ora, por Deus,
que pod'e val: pois hei mal querer a quen mi quer
ben, se querrei ben a quen mi quiser
mal?
Dizedes-mi que se eu mal quiser a meu amigo, que mi gran ben
quer, que faredes sempre quant'eu quiser, mais venh'ora, que mi digades
al: pois hei querer mal a quen mi ben
quer, se querrei ben a quen mi quiser
mal?
Muito mi será grave de sofrer d'haver quen mi quer ben mal a
querer, e vós, madre, mandades-mi-o fazer, mais faço-vos üa pregunta
tal: pois quen mi quer ben hei mal a
fazer, se querrei ben a quen mi quiser
mal?
Se assí for, por mí poden dizer que eu fui a que semeou o
sal.
JOÁN AIRAS [B 1032 / V 622]
Voss'amigo quer-vos sas dõas
dar, amiga, e quero-vos dizer al: dizen-mi que lhas queredes filhar e
dized'ora, por Deus, üa ren: se lhi filhardes sas dõas ou
al, que diredes por lhi non fazer
ben?
Vós non seredes tan sen-conhocer, se lhi filhardes nulha ren do
seu, que lhi non hajades ben a fazer; e venh'ora preguntar-vos por
én: se lhi filhardes nulha ren do seu, que
diredes por lhi non fazer ben?
El punhará muit'e fará razón de lhas
filhardes, quando vo-las der, e vós ou lhas filharedes ou non, e dized'ora
qual é vosso sén: se lhi filhardes quanto vos el
der, que diredes por lhi non fazer
ben?
Ou ben filhade quanto vos el der e fazede ben quanto x'el
quiser, ou non filhedes do seu nulha ren, non lhi façades nunca nen un
ben.
JOÁN AIRAS [B 1036 / V 626]
Que mui de grad'eu
faría prazer ao meu amigo, amiga, ben vo-lo digo, mais logu'en aquele
día non leixará el,
amiga, nulh'home a que o non
diga.
Faría-lho mui de grado, porque sei que me deseja, mais, se
guisar u me veja e lhi fezer seu
mandado, non leixará el,
amiga, nulh'home a que o non diga.
Tan
coitado por mí anda que non ha paz nen mesura, pero se eu, per
ventura, fezer todo quant'el manda, non
leixará el, amiga, nulh'home a que o non
diga.
Dizedor é de nemiga e dirá-o log', amiga.
JOÁN AIRAS
[B 1039 / V 629]
Alguén vos diss', amigu', e sei-o eu, por mi mizcrar
convosco, que falei con outr'homen, mais nunca o cuidei, e, meu amigo,
direi-vo-lo eu: de mentira non me poss'eu
guardar, mais guardar-m'-ei de vos fazer
pesar.
Alguén sabe que mi queredes ben e pesa-lh'end'e non pod'al
fazer senón que mi quer mentira põer; e, meu amigu'e meu lum'e meu
ben: de mentira non me poss'eu
guardar, mais guardar-m'-ei de vos fazer
pesar.
E ben sei de quen tan gran sabor ha de mentir e non teme Deus
nen al, que mi assaca tal mentira e al; e, meu amigo, vedes quant'i
ha: de mentira non me poss'eu
guardar, mais guardar-m'-ei de vos fazer
pesar.
De fazer mentira sei-m'eu guardar, mais non de quen me mal quer
assacar.
JOÁN AIRAS [B 1045 / V 635]
Amei-vos sempr',
amigo, e fiz-vos lealdade; se preguntar quiserdes, en vossa
puridade saberedes, amigo, que vos digo verdade; ou se falar
houverdes con algún maldizente e vos quiser, amigo, fazer al
entendente, dizede-lhi que mente, dizede-lhi que mente.
JOÁN
BAVECA [B 1224 / V 829]
Ai amiga, hoje falou comigo o voss'amigu'e
vi-o tan coitado por vós que nunca vi tant'home nado, ca morrerá, se lhi
vós non valedes. Amiga, quand'eu vir que é guisado, valer-lh'-ei, mais
non vos maravilhedes d'andar por mí coitado meu
amigo.
Per boa fe, amiga, ben vos digo que, u estava migu'en vós
falando, esmoreceu, e ben, assí andando, morrerá, se vos del doo non
filha. Si, filhará, ai amiga, ja-quando, mais non tenhades vós por
maravilha d'andar por mí coitado meu
amigo.
Amiga, tal coita d'amor ha sigo que ja nunca dorme noite nen
día, coidand'en vós e, par Santa María, sen vosso ben, non o guarirá
nada. Guarrrei-o eu, amiga, toda vía, mais non vos façades
maravilhada d'andar por mí coitado meu
amigo.
JOÁN BAVECA [B 1225 / V 830]
Amigo, sei que ha mui gran
sazón que trobastes sempre d'amor por mí e ora vejo que vos travan
i, mais nunca Deus haja parte comigo, se vos eu des aquí non dou
razón per que façades cantigas
d'amigo.
E, pois vos eles teen por melhor de vos enfengir de quen vos
non fez ben, pois naceu, nunca nen üa vez e por én, des aquí vos jur'e
digo que eu vos quero dar razón d'amor per
que façades cantigas d'amigo.
E sabe Deus que desto nulha ren vos non
cuidava eu ora fazer, mais, pois vos cuidan o trobar tolher, ora veerei o
poder que han sigo, ca de tal guisa vos farei eu
ben per que façades cantigas
d'amigo.
JOÁN BAVECA [B 1227 / V 832]
Filha, de grado quería
saber de voss'amigu'e de vós üa ren. Eu vo-lo quero, mia madre,
dizer: quero-lh'eu ben e que-lo el a
mí, e ben vos digo que non ha máis
i.
Filha, non sei se ha i máis, se non, mais vejo-vos sempre con el
falar, e vejo vós chorar e el chorar. Non vos terrei, madre, i outra
razón: quero-lh'eu ben e que-lo el a
mí, e ben vos digo que non ha máis
i.
Se mi o negardes, filha, pesar-mi-á, ca, se máis ha i feit', a
como quer, outro conselh'havemos i mester. Ja vos eu dixi, madre, quant'i
ha: quero-lh'eu ben e que-lo el a
mí e ben vos digo que non ha máis
i.
JOÁN DE CANGAS [B 1269 / V 875]
Amigo, se mi gran ben
queredes, id'a San Mamed'e
veer-m'-edes: hoje non mi mençades,
amigo.
Pois mi aquí ren non podedes dizer, id'u hajades comigo
lezer: hoje non mi mençades,
amigo.
Serei vosqu'en San Mamede do Mar, na ermida, se mi o Deus
aguisar: hoje non mi mençades,
amigo.
|