BVG     Atrás    Índice de Páxinas

[p. 67] * *    *

Miróume y-eu mireina. 'N o destelo d' os ollos seus, en outro tempo amantes —qu' a sua luz fora estoncias miña musa y-o seu coor cantaran meus romances— lin craramente doorosa hestoria           de bágoas e pesares. Nada lle perguntei, nada me dixo.           Fumos camiño adiante, eu virando a cabeza á cada paso           por soilo a contemprare, ela.... andando engordiño, a frente erguida,           cal si fora unha imáxen. ¡Imáxen era d' aquil ben perdido,           d' aquelas ánsias grandes, que meu peito abrigara, de xuntarnos           por unha eternidade! [p. 68] ¡Vaite con Dios, amor d' a miña vida, d' o ceo que perdín, hermoso ánxel!.... e cando esto dicía, ela, alá lonxe,           viróuse pra mirarme. Eu sintín qu' a esperanza outra ves comenzaba á aloumiñarme, e quixen desandar, para con ela 'n outro lazo d' amor quizáis xuntarme; pro unha voz sacreta recordóume qu' a causa fora eu d' os seus pesares, y-estonces, ben mirando que 'n a sombra           se perdía sua imáxen, escramei, afogando aquil deseo: —Perdóname, muller! Perdón..... e vaite!

© 2006 Biblioteca Virtual Galega