BVG     Atrás    Índice de Páxinas

[p. 121]           DIO-L-EMPARE      Probe nai, leva n-o colo mais qu' un miniño un cadávre que xa nin poide chorar anqu' aguniza de fame. ¡Probe nai que ten o seo sec' á forza de pesares e ve morrer o miniño. e nada ten pra lle dare! Probe nai, de port' en porta sempre oindo ¡Dio-l-empare...! ind' é moza y-é rigusta, ¡vaya con Dios e traballe! ¡Vot' â encrusa ese rapaz, qu' é un pretexto de folgare!» . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . [p. 122]      ¡Votar â encrusa un pequeno qu' é sua felicidade...! ¡Qué xa rí, que xa gralea... que ten os ollos d' un ánxel, qu' é o mais bunito que Dios puido n-o mundo criare...! ¡Votar â encrusa un filliño pra que cicais o maltraten...! ¡Xamais...! millor é que morra n-o colo d' a nai de fame. ¡Probe roliña viuda que non tivo ond' aniñare! sempre por portas alleas, farta de penas y-aldraxes, por todo consolo oindo ¡Vaya con Dios! ¡Diol-empare! Dios emparouna por fin, doull' a coroa d' os márteres. C' o seu filliño n-o colo morreu de frio e de fame e tivo qu' ir a xusticia erguer entrambos cadávres.

© 2006 Biblioteca Virtual Galega