BVG     Atrás    Índice de Páxinas

IN VINO VERITAS Está, no viño, a verdade. «In vino veritas». Certo. Fuxirá da falsedade, vivirá na craridade quen, de xeito solermiño, de Valdeorras, beba o viño: Coñecerá, ao recuncar, que anda a darlle, ao paladar e á mente, lus e aloumiño.

GABANZA DA MOZA FRESCA (espinela ditirámbica)

Filla da torta cepeira e do sol quente que a goza, MOZA FRESCA, fresca moza, nasces na bocarribeira e, na fustalla, criadeira coma seo de muller que te agarima, a ferver con ledicia e paseniño, MOZA FRESCA, faste un viño que é pracer pra o meu lecer.                          ALVARIÑO Alvariño:

(Nome de acio celmoso e de bon viño e de poeta saudoso e velaíño). Enxebre e franciscán e dóce e triste cantore de lembranzas. Ti és agora a máis bela e sangal para unha «Nenia». Éralo amante das belidas sombras. Por elas debecías:

A Ruliña do Sar,

Noriega o das chorimas sorridentes, polo bardo Pondal de nobre canto, por Curros o frecheiro de triadas, polo Daniel (Moisés, guieiro noso que no acadóu a Terra prometida), Carballo, sinfonista de paisaxes, Antonio, riscador de meridianos, o Pimentel, de lúas e de espellos... ¡E por tantos e tantos! ¡E o Ramón de Salnés, enxebre Apolo que o cetro che deixara da poesía! Axuntáchete coelas. Arastora és ¡ti tamén! lembranza e señardade. Axuntáchete coelas. Pantasmiñas a percorrer a proieición celeste dos vieiros da Terra benamada.

Alvariño:

Nome de acio celmoso e de bon viño e de poeta saudoso e velaíño. (De «Galicia Infinda»)

 

© 2006 Biblioteca Virtual Galega