Prisciliano na cultura galega. Un símbolo necesario

 

Índice

Páxina Seguinte

PRESENTACIÓN


 

"Prisciliano é unha poderosa individualidade, a maior se cadra que Galiza xerou. Non foi un home illado, foi do seu tempo e aínda máis profundamente do seu pobo".
                                                                                                                                                                                                                      Ramón Otero Pedrayo

"Prisciliano é algo tan grande, encerra un misterio tan profundo, que non sei se os galegos chegaremos endexamais a descubrilo. E quen sabe si moito do noso porvir non pende nel!".
                                                                                                                                                                                                                      Vicente Risco

"Que importa que Prisciliano fose decapitado en Tréveris e o seu sangue fose xerme da reforma católica e do librepensamento! Galiza abrazou o cristianismo de Prisciliano durante máis de cen anos, e aínda hoxe bule no fondo da alma galega; pero a conciencia mística de Galiza deixouse vencer pola intransixencia ibera, e agora nin tansiquera sabemos ónde repousan as cinzas, denantes veneradas, do esgrevio teólogo, e xa non temos azos para reivindicarmos a súa memoria".
                                                                                                                                                                                                                      Castelao

"Podrá contemplarse a Prisciliano desde la religiosidad, la antirreligiosidad o la arreligiosidad. Siempre constituirá un fuerte valor, y su elevada figura moral debe presentarse para todos como una de las más recias y destellantes de nuestra Galicia, como la que, sin duda, más intensa y duradera influencia ejerció en nuestro pueblo. Esto sólo puede realizarse mediante afinidades, compenetraciones y proyecciones recíprocas entre las gentes gallegas y Prisciliano...
¿No tendremos la obligación de suscitar inquitudes y estudio a su alrededor, de vulgarizar su nombre, de restituirlo al debido puesto?".
                                                                                                                                                                                                                      Manuel Portela Valladares

"Si atentamente miras
has de hallar en la vida atrocidades...
Las historias repletas de mentiras
y las fábulas llenas de verdades
".
                                                              León Felipe


"Antes que a noite caia ...
non deixes enterrados no pasado
os días últimos de Prisciliano
en Tréveris
".
                                                              Millán Picouto


"Los santos son herejes que tienen éxito, los herejes son santos fracasados. Prisciliano cuestionó muchas cosas, y le tocó perder".

                                                                                                                                                                                Luis Racionero

 




INDICE


ADRO.
María Pilar García Negro

INTRODUCIÓN
 


I. ¿QUEN É PRISCILIANO?
 


1. A VIDA E A OBRA DE PRISCILIANO.
   1.1. Un asceta axustizado por conduta licenciosa e maleficio.
   1.2. Unha obra posiblemente extensa da que conservamos pouco.

2. PRISCILIANO, TEÓLOGO XENIAL E HEREXE REHABILITADO.
   1.1. Un teólogo xenial.
   1.2. Un herexe condenado.
   1.3. Un herexe rehabilitado.
3. PRISCILIANO, ASCETA, PROFETA E MITO NECESARIO PARA GALIZA.
   3.1. Un asceta.
   3.2. Un iniciador dun movemento social e un profeta contra o poder.
   3.3. Un mito necesario para Galiza.
 


II. PRISCILIANO NAS ORIXES DA CULTURA GALEGA.
O MOVEMENTO ESPIRITUAL E INTELECTUAL DA GALIZA NOS S. IV-V
 


1. PRISCILIANISTAS E ANTIPRISCILIANISTAS
   1.1. Priscilianistas: Asarbo, Tiberiano, Latroniano, Arxirio e Dictinio.
   1.2. Antipriscilianistas: Ceponio, Pastor, Siagrio, San Dámaso e os Avito.
2. EXERIA E BAQUIARIO.
3. OS BISPOS IDACIO E TORIBIO.
4. PAULO OROSIO.
 


III. O ECO DE PRISCILIANO NA GALIZA ATA A XERACIÓN "NÓS"
 


1. ¿QUE FOI DE PRISCILIANO E DO PRISCILIANISMO ATA A ILUSTRACIÓN?
   1.1. Santiago e Prisciliano.
   1.2. O priscilianismo do s.V até á Ilustración.
   1.3. O priscilianismo e o monacato nacente.
   1.4. As mulleres, fieis coidadoras do lume priscilianista.
   1.5. Os primeiros estudos priscilianistas (s. XVI-XVIII).
2. DA ILUSTRACIÓN AO ROMANTICISMO. DETRACTORES E DEFENSORES.
   2.1. O Cura de Fruime e o Padre Sarmiento.
   2.2. Manuel Murguía, Benito Vicetto e Vesteiro Torres.
   2.3. Portela Valladares.
3. CATRO CLÉRIGOS MÁIS ANTE PRISCILIANO.
   3.1. López Ferreiro.
   3.2. Amor Ruibal.
   3.3. Pedret Casado.
   3.4. Marcelo Macías.
   3.5. Estudos priscilianistas desde finais do s. XIX ata finais do s. XX.
 



IV. PRISCILIANO PARA OS HOMES DA XERACIÓN "NÓS"



1. OTERO PEDRAYO E PRISCILIANO: FIGURA SENLLEIRA, MÁRTIR SIMBÓLICO E TEÓLOGO GALEGO
   1.1. Un bo feixe de páxinas sobre Prisciliano.
   1.2. Un galego mártir.
   1.3. Un bo cristián e mesmo o primeiro teólogo galego.
   1.4. Como a Xesús, as mulleres seguían a Prisciliano.
   1.5. Conclusión. Os dous temas esenciais.
2. RISCO E PRISCILIANO: DE PERSOEIRO FUNDAMENTAL NA HISTORIA GALEGA A EGREXIO... HEREXE
   2.1. Prisciliano e o primeiro Risco
   2.2. Prisciliano e o segundo Risco
3. CASTELAO E PRISCILIANO: UN SÍMBOLO DA GALIZA.
   3.1. Prisciliano á fronte do cortexo dos inmortais galegos.
   3.2. Reformador, teólogo e mártir.



V. PRISCILIANO NA CULTURA GALEGA
DESDE A XERACION "NOS" ATA HOXE



1. PRISCILIANO EN ESTUDOS HISTÓRICOS E ENSAIOS.
   1.1. Tres achegas históricas e dous ensaios:
          a) Ramón López Caneda: un humanista.
          b) Victoria Armesto: un galego extraordinario inxustamente condenado.
          c) Daniel Terán Fierro: un mártir apócrifo.
          d) Xosé Leyra Domínguez: Prisciliano e Xacobe.
          e) Xosé Chao Rego: un profeta contra o poder.
   1.2. Varios estudos científicos particulares:
          U. Romero Pose, J. E. López Pereira, José M. Blázquez e X. L. Barreiro Barreiro.
2. PRISCILIANO NA LITERATURA GALEGA.
   2.1. Dous poemas de Manuel María e Méndez Ferrín.
   2.2. Armando Cotarelo Valledor: Hostia.
   2.3. Daniel Cortezón: Prisciliano.
   2.4. Mª Xosé Queizán: Amantia.
   2.5. Millán Picouto: Prisciliano en Tréveris.
   2.6. João Aguiar: O trono do altísimo.
   2.7. Roberto Vidal Bolaño: As actas escuras.
   2.8. Ramón Chao: O camiño de Prisciliano.
 


CONCLUSIÓN
 


¿Que nos queda de Prisciliano?

BIBLIOGRAFIA
INDICE ONOMÁSTICO




 

 

Ir ao índice de Páxinas

Páxina Seguinte


logoDeputación logoBVG © 2006 Biblioteca Virtual Galega