BVG     Atrás    Índice de Páxinas

VERSOS PRIMOS NOITE VELLA (ANO 2100)

No Medulio espectral, ignoto e místico reúnese a periódica asemblea dos esqueletos cívicos da Estantiga poeta. Acoden a escoitar as verbas doces d as que foron noutrora vivo templo; agardan en silencio que rematen os últimos acordes para oír as palabras, que non poden pronunciar - metafísico alimento - na periódica vez que se pronuncian; e comeza a soar a mensaxe do Président da Xunta: -"Cidadáns de Galicia, como é costume vello nesta terra hoxe vouvos falar na lingua anterga e darvos a mensaxe de Aninovo..." Na lúgubre asemblea cruza un vento espectral de desacougo. ¡Ai, o cántico aquel, sublime e tráxico da lingua de roibén e rosicleres dos crepúsculos púrpura, do glauco rechouchío dos paxaros, das palabras eupátridas e músicas!   Salouca Rosalía acariñando o cravo que a traspasa; berra Curros con rabia, sen voz, o seu degoiro en sete tríades, Pondal, fidalgo e mudo soña xestas barís para Os Eoas, sentado nun curruncho rega Breixo sen lágrimas as follas das camariñas fósiles; Celso Emilio esmorece, pois non pode xa máis dicir Moraima; Suso Rábade evoca o troupeleo dos cabalos noitébregos na Matria, queima Alonso Montero con lóstregos de furia as tristes páxinas daquel informe tráxico e profético... O discurso do Président galego resoa apocalíptico no inútil cumio do Medulio céltico. -"...e xa cumprido o vello requisito quérovos desexar Paz e Alegría. ¡Happy New Year!"

© 2006 Biblioteca Virtual Galega