|
pobre pequeno insomne,
que sabe de
memoria os contos de legumes e princesas
e os nomes das ovellas todas
e
por iso le poemas de amor, para que o arrolen
non ves que non podemos
saír?
non oes a praia baixo a nosa casa?
que por deitar eu a cabeza no
teu peito
o mar andou detrás da lúa para atoparnos
e así, chegou ata as
lousas da quintana
onde agarda todas
as noites para separarnos
e levarme dentro
ao sitio do que eu veño.
e
pálidas, as horas de berenguela acompañan a marea
que só descansa co sol do
mediodía.
así foi o océano na
cidade
-conteiche. ata que quedaches durmido.
e batía forte na fonte dos
cabalos.
|
|
|
|
|
|
BVG
Atrás
Índice de Páxinas
Páxina Seguinte
Ir ao índice de Páxinas