Casos e cousas

Páxina Anterior

Ano I. Tocata II (2 de Agosto de 1885) pp. 7-8

Páxina Seguinte

m4armadateixeirocasosecousas002.html
     Todol-os peródicos d'a Habana, menos un que se chama gallego, pro que non o é por razós que me gabo de calar auqu'as teño metidas n-as alforxas pra cando s'ofreza sacal-as ô sol, saüdaron o nacimento d' A Gaita con tenros agasallos.

   Dedicounos unhos versos
Desd' O Xeneral Tacón,
Durante, rapaz enxebre,
Español de curazón,
Poëta d'os inspirados
E muy valente escritor.
Tamen o ledo Gabiño
Desd'as colunas d'a Voz
' A nosa Gaita Gallega
Feiticeiro saüdóu.
Siguenlle logo O Diario
D'a Marina. Mais despois,
E decir, logo mais tarde,
Un semanario d'os bos,
Por Heraldo conocido
E d' Asturias defensor;
O Eco d'o Señor Insua,
O Pais, O Español,
A Lealtá de Cienfuegos
D'o Guaso a labrega Voz,
A Familia de Matanzas,
De Güines a leda Unión:
Y-en fin os colégas todos
Que se pubrican acó,
Menos o gallego ese
Que dis naceu en Ferrol
E que non ten pol-o visto
Anaco d'as condiciós
Que teñen os bos gallegos:
Cortesia e ledo amor
O idioma d'o Rey Sabio
E Rodriguez d'o Padron.


              
÷

     Ese mismo peródico gallego (sic), que non nomo por non pringar o fol d'a nosa Gaita y-a quen desd'hoxe retiramol-o canxe, di n-o seu últemo número que Puebla de Sanabria pertenece â provinza de Lugo, sendo que corresponde â rexion d'as Castelas (Zamora); que Viana é partido xudicial d'os d'a Cruña, sendo d'Ourense; que Villalba tamén é d'a Cruña, sendo de Lugo; e que Pontecaldelas corresponde igualmente â mesma provinza d'a Torre d'Hércules, pertenecendo a Pontevedra

   Vayas'a escola
Don barrufeiro
Que lle fai falla
Pasar un tempo
Cousas gallegas
Adeprendendo.
Vavas'a escola,
Vayase preso,
Vayas'axiña,
Vayase ledo,
Pois eu Ile xuro
Diante d'un leño,
Qu'usté non sabe,
(Y-aposto un peso)
De geografia
Nin un pimento.


            ÷

     Fai unhos poucos dias que s'atopa entre nos un enxebre gallego, Pepe Bouchet, pintor d'os de primeira, discípulo agasallado do Banes e que fixo os seus estudeos n-a escola de pintura qu'hai en Roma.
     Foi aló pensionado pol-o goberno d'a Repúbrica Arxentina, é decir, alcanzou d'o goberno d'a Prata o que quizais n'alcanzara d'as Diputaciós provinciás de Galicia.
     Pepe Bouchet, distínguese, sobre todo, n-os retratos ô oleo sacados d'o natural. Boa ocasion pra que se faga como Dios manda o busto d'o señor Ruibal qu'o Centro Gallego dispuxo colocar n-o albergue d'a sociedade.

   Debe facer tal traballo
O pintor Pepe Bouchet,
Qu'é un pintor que non ten hoxe
Quen Ile poña diante o pé
N'ista terra d'o azucre
D'o tabaco e d'o café.
¿Oyeume señor Riveiro?
¿Oyeume? Pois abofé
Que si m'oye, Ile regalo
Anque non queira vosté,
Un fungueiro de sanguiño
Catorce cuncas de mel,
Un chaleque acotonado
Y-unhos percebes que ten
Aló n-a fonda Suiza,
Un rapaz para vender.
¡Ay quen-os vira, carafios!
¡Ay quen-os vira! Canté.


             
÷

     Algus caixistas d'esta insua estanlle roubando á Sarmento, o de Bos Aires, unha d'as suas especiás manías; a de reformar os idiomas.
     N-os cartés que se fixaron n-as esquinas d'as ruas d'a Habana anunciando a función de Santiago, puxeron pol-a sua conta, muñeira, en vez de MUIÑEIRA.

Que s'escribe muiñeira
   Probou Ruibal
Unha vez que fixeron
   Burrada igual.
   Non se repita
Por amor ô idioma
   De Maria Pita.


             ÷

     Sin decir de dond'os sacan, algus colégas d'os adrentos d'a insua, pubrican artículos e poesias que foron insertos n-o Eco d'o Sr. Insua, algunhos, mediant'os ochavos.
     Tamen n outras partes socede o mesmo. Qu'o digan sinon os siguentes escritos; Maria Castaña, Santuario d'os Desamparados en Abades, Meus apuntes: Vigo, María Pita etc, etc.

De modo e mais de maneira
Que teñen unha tixeira
      D'as de fror;
De modo e mais de maneira
Que teñen mais tragadoira
Qu' un buzón.


           
÷

     N-o primeiro númaro d'a Galicia, churrusqueiro peródico de Ferrol , veu a luz o pequeno artículo inserto n'outro lugar e que leva por título Rousalìa Castro de Murguía.

   A nosa Gaita
Conforme está
Con tal traballo
Escrito alá
N·o pobo enxebre
D'o arsenal,
D'a rica eirexa
De San Xulian
E mais d'o dique
Fenomenal
A donde levan
Para limpar
Os barcos todos
D'a escuadra real.


           
÷

     N-os istantes en qu'escribo, de presa e correndo, os Casos e cousas, andará de zeca pra meca, pol as ruas d'a Vila d'Ortigueira, repinicando a gaita, meu tocayo Chumin o gaiteiro de Vale.

     É qu'aqueles bos labregos
Mui gallegos,
Festexan a Santa Marta
Patrona milagrosiña
D'a Viliña
Conocida pol a farta.

               —

     Eu non poido e deseara
Irme para
Dond'a Santa se festexa.
Teño soïdá por vel-a
Pois por ela
Sempr'o curazón latexa.

               —

               Pol o confin
               D'a verde Erin
               A morte o fin
               Verá
                                      Chumín


[A Gaita Gallega, 2-VIII-1885]

Páxina Anterior

Ir ao índice de Páxinas

Páxina Seguinte


logoDeputación logoBVG © 2006 Biblioteca Virtual Galega