Unha
vez era un home que só era a metade. Chamábase don Lado Dereito.
Na casa do lado da deste home, vivía unha
muller que era a outra metade, e chamábase dona Lado Esquerdo.
Un día cando, pola mañá, don Lado Dereito
saía da casa para ir traballar, quedou mirando a dona Lado Esquerdo
que, coa súa única man estaba a varrer diante da súa porta.
Saudáronse con moito gusto de se coñeceren,
home e muller, que a pesar de seren veciños de ó pé da porta, aínda
nunca se viran antes de agora.
Desde aquela atopáronse moitas veces e falaban
un co outro de moi boa gana. Así que, cando pensaron que xa se coñecían
ben, casaron.
Como don Lado Dereito vivía na casa número
dous da rúa e dona Lado Esquerdo na número catro, para viviren despois
de casados, mercaron a casa número corenta e dous.
E foron moi felices e tiveron moitos fillos,
que sempre lles nacían en parellas de xemelgos, de tal maneira que
sempre viñan un de cada lado; un medio fillo do lado dereito e outro
medio fillo do lado esquerdo, ámbolos dous igualiños; entón os pais
xuntaban as dúas metades e facían un fermoso neno completo...
E aquí acaba o conto..., pero para que acabe
mellor, hai que dicir:
E colorín, colorou, este conto rematou. |