BVG     Atrás    Índice de Páxinas

[p. 44]       (Ô son d'o pandeiro)    Muiñíño de meus pais, tésme cativiña aquí, bota que bota en grau pra que non royas en tí.                Estribillo:       Alalála, alalála,    pra que non royas en tí.    Mentras meu corazón bate para diante e para trás tí xordo, ronxe que ronxe, baila que te bailarás.    As augas que te menean tamén ¡ai! fuxindo van, [p. 45] soando com'os suspiros que do mais fondo me sân.    Érel-o vivo semello do tempo consomidor, a vida cargand'a tolva, e él royendo treidor.    Tamén coma tí, tolviña, meus pensamentos dán grán; pro cán n'o muíño do mundo e coma foula s'esfán.    Róla, róla, non te pares, muiñíño de meus pais, mentras tí rolas eu penso pra meu tormento nomais.    Bota fariña máis munda, non m'a deas viva, nón, que a forneira esbarafunda porque dá moito relón.    N'andes penzo e voandeiro mira que te vas a empegar, [p. 46] e virán pico e canteiro tuas lombas caroar.    As penas do teu rodicio hoxe fan mofa de mín, pro vóull'acurtal-o vicio; Quen mal anda ten mal fin.    Abrámos mail-a represa, que pod'a canl'entoar e non hai paus na debesa pra podelo esbaleirar. Tanxe, tanxe, tanxedoiro, canliña deita tí ben, mentras qu'a roupa deloiro, mentras meu amor non ven.    Xa teño o muíño corrente: ven moer tí, meu amor, que n'hay mozo máis valente que seipa möer millor.    A fervellar con soaces qu'eí ven o craro luar [p. 47] vinde mozas e rapaces a möer e xoldear.    Calou o són da muiñeira, esmoreceu o arrebol, e do día n'a cerdeira, despedíuse o verderol.

© 2006 Biblioteca Virtual Galega