BVG     Atrás    Índice de Páxinas

[p. 48]                Serenata    Abríd'as ventanas viventes estrelas, gallegas roxelas, albor d'este chán; oíd'os cantares d'amor rebosantes, dos vosos amantes que as noites vos dán.    ¿Da Lúa non vedes a luz que desata anacres de prata n'a fonte e no mar? Pois é pra vosoutras sua dádiva hermosa, que é rica esa diosa pra quen sabe amar. [p. 49]    Si brandos suspiros aquí trague a brisa, por vosa sonrísa se deixan sentir leales queixidos, doentes resollos, qu'erguedes cos ollos d'amante ferir.    Da brisa da noite nos lánguedos xiros, oíde os suspiros d'amante fervor, que dan nosos peitos por vós tan feridos, de cote acendidos n'o lume d'amor.    Imáns atraguentes das nosas miradas, xogando fiadas no voso poder, n'as redes frolidas da vosa hermosura inxenio e bravura [p. 50] facedes caer.    Pois xa que en nosoutros mandás soberanas, non mais inhumanas xoguedes con nós; guindános das vosas apertas amantes, y-a vida costantes daremos por vós.

© 2006 Biblioteca Virtual Galega