BVG     Atrás    Índice de Páxinas

[p. 53]    ¿Quén, cando solo s'atopa nas calmas do pensamento que fan esquencel-a copa do acedíl sufrimento que a testa en sudor ensopa, non vola trás da armonía, e sin pensar non s'esperta nos mundos da poesía, n'esa rexión sempre aberta ôs soños da fantasía? ... ¡Ninguén! Porque rayos d'ouro cruzan estonces a mente, e rómpes'o cárcer louro onde fai triste e dormente das creaciós o tesouro! E canto s'ergue sorrindo das iluseós na marea, [p. 54] ou ven a brisa ludrindo qu'erbas e frondas outea, todo nos fala do Pindo, nos presta artístecos ollos c'os que nos ergue hastr'ôs ceos fuxindo espiñas e escollos, ou ben nos torna ôs mareos dos amorentos embrollos.

© 2006 Biblioteca Virtual Galega