D'o mar e d'a terra

Páxina Anterior

"O sprito d'Aurelio" (pp. 11-12)

Páxina Seguinte

Pagina nueva 1

[p. 11]



                         Balada

   Carón d'as rüinas do vello castelo
da fonte da Serpe que deita no mar,
na posta da lúa, da escuma antr'o velo,
así xeme o sprito do cisne do Sar:

   ¡Ouh bardos galaicos! saúde e boanza:
a vos miña lira, meu pátreo ideal.
Loitá con esforzo, xa qu'eu malandanza
topei d'estas augas no peso brutal.

       E as augas responden
       con férvedo són.
       ¡Mais pesan as ondas
       do mar da ambición.

   ¡Ouh terra frorida, progresa, deprende,
qu'o sabio sin lanzas, ôs tronos s'impón;

[p. 12]

aníma tuas artes, teus fornos acende...
destonces temido será teu pendón.

       Y as olas responden
       con mais rexotón:
       ¡Podencia con vicios
       non ten duración!

13 enero 1884.

Páxina Anterior

Ir ao índice de Páxinas

Páxina Seguinte


logoDeputación logoBVG © 2006 Biblioteca Virtual Galega