Visualizar obra

[p. 77]

                    Balada

                    I

               Mozos

   Ôs crutos dos nosos montes
suben as ninfas do val,
a darlle riquez'âs fontes
c'o seu pichel de cristal.

   Filliñas das Fadas nosas,
ergued'ergué voso són;
e fartarésnos de rosas
e froitas de bendición.

                    II

               Mozas

   Ninfas d'o río
volá, volá,

[p. 78]

as louras nubes
encadeá;
e pol-o Outono
frutecedor,
por vós teremos
sonrir d'amor.

   Gayas nubiñas,
aire cantor,
¡por vós teremos
sonrir d'amor!

D'o mar e d'a terra
Páxina Anterior	"Rumor d'abril" (pp. 77-78)	Páxina Seguinte

D'o mar e d'a terra