BVG     Atrás    Índice de Páxinas

[p. 19]                          Serenata Premiada co-a primeira mención honorífica pol-o Xu-            rado d'o Liceu Brigantino da Cruña.           Música de D. José Areal                           I    Luceiro fermoso qu'estás na solana, servind'os meus ollos d'amante fanal, che rogo n'acrísel-a vista galana meu ser envolvendo na tréboa mortal.                           II    Ti, anxel da vida, na fresca alborada meu ser depuraches con lumes d'amor. Non queiras agora crubir de xiada un peito qu'inzaras de máxico ardor.                           III    Sonríme de novo, dulcísema aurora, con esas miradas d'amor virxinal, [p. 20] e cantos delores meu peito devora virán a trocarse n'un soño ideal.                           IV    Descorre ese velo qu'ô ceu agravía cochand'entr'os prigos teu vivo craror; sin luz criadora só hay agonía, con luz todo é vida, correntes d'amor.                           V    Teus labres de rosa tan fartos d'ensenzas, teu son regalado non queiras prender, descóchate e móstrame o ouro das trenzas, sin verte, meu sole, perfiro morrer.                           VI    ¡Así, miña xoya, tan branca tan pura! Así alborando sin velo treidor, desfans'os nubeiros da miña tristura... ¡Así quero verte!... así ¡meu amor! 1881.

© 2006 Biblioteca Virtual Galega