[p. 27]
¡Primeiro mortos
que vivos! |
(Canto
da Patria)
I
¡Resolla, Galicia!
que o anxel da fama
teus fastos procrama
nos campos da honor;
empina tua testa
que a groria abrilanta.
As sombras espanta
do teu arredor.
II
¡Impávidos celtas,
s'a patria padece
[p. 28]
¿Qué fillo s'esquece
d' erguer seu valer?....
¡Cal zóan os rayos,
corred'â vitoria,
qu'esperta na groria
quen sabe morrer!...
III
¡Gallegos! ¡âs armas!
¡ôs campos voémos!
con sangue afoguemos
o impuro tirán.
D'a santa Xustiza
o himno entoando
corramos, limpando
de móstros o chán.
IV
¡Erguéde a bandeira
escadras de Brigo!
¡Non conte o enemigo
quen seipa lidar!
[p. 29]
O lume dos héroes
resgarde na mente
quen queira sua frente
c'un lauro entrenzar.
V
¡Primeiro que nada
gallegos sexamos!
¡en pouco teñámos
a vida, por Dios!...
Si a sorte treidora
nôs fóse este dia;
¿Quen sofr'a estranxía?
¡Medúleo con nós!
|