BVG     Atrás    Índice de Páxinas

[p. 39] RECORDO E QUEIXA. 'O DISTINGUIDO E COITADO ESCRITOR AMANTE DE GALICIA Don Fernando F. Fulgosio.

NAMORADO leal d'a miña patria, Nobre escritor, excrarecido xénio, Compriuse ó teu afan.... a negra morte Abriuche á cova n'iste chao gallego. N'ista terra infelís onde non choran Nin honran á mamoria d'os inxenios, Perderáse o teu nome... cal se perden As cinsas d'os que morren nos desertos. Hoxe non tés un alma qu' afrixida Veña poñer no triste Simenteiro, Unha garrida fror que te recorde, Unha croa que premie os teus desvelos, Unha vágoa que molle o teu sepulcro, Nin sóspiros que creben teu silencio. [p. 40] Sumido n'as entranas d'isa cova, Contas a longa inmensidad d'os tempos; Agardando qu'a trompa d'a nembranza O teu nome pubrique en aas do vento.... . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . ¡Quen che dixera, dí, quen cho dixera, Que soilo olvido atoparias, en premio D'aquiles cantos brandos é queixosos Que mais nembranzas á Galicia deron! ¡Quen che dixera qu'iste chao frorido A quen tiveches un cariño tenro Soilo teria pra ofrecerche en pago A cova d'un escuro Simenteiro! . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . ¡Ay! namentres que fas eiquí esquecido, Namentres que non tés un menumento, Xénio sin croa, durme, non despertes D'ise sono de sombras e misteiros... Durme, non volvas á iste mundo os ollos Que sempre foi ingrato c'os talentos... ¡Amante coitadiño de Galicia, Si é qu'espertas, esperta alá no ceo..... !

© 2006 Biblioteca Virtual Galega