BVG     Atrás    Índice de Páxinas

[p. 62]    Mercou Brais un sombreiro moi bunito: Azul a coor, de treciopelo a cinta, Unha pruma de galo no curuto E pra o vento un cordón e unha fevilla.    Gustoulle, e sin andarse con hestóreas, Nin regateal-o miga, Deu canto Ile pediron, e volveuse Fachendoso e contento pra a casiña; Mais cando estrenar quixo o tal sombreiro, Que sin probas collera e sin medidas, Resultou qué, de un galo, Mal comparando, asomellaba a crista, E os que envexa tiveran do sombreiro, Do probe Brais fixeron logo a risa.    Rapaces, ô seguir unha carreira O brilo non vos cegue de maneira Que en inútil, un erro cometendo, Os esforzos troqueis que estais facendo. ¡Cantos vin fracasados, Médicos, inxenieiros e abogados, Que artistas foran, si empeño non tiveran En ser aquelo pra que non naceran!

© 2006 Biblioteca Virtual Galega