BVG     Atrás    Índice de Páxinas

[p. 63]    Sobre unha torre moi alta, Que por certo fama xa Tiña de tempos antigos En certa antiga cibdá, Altiva erguíase, no alto, De un famoso xeneral Unha estatua, que alí posta Deixaran sigros atrás Os testigos dos seus feitos, Por heróicos, sin igual; E non lonxe, en un recanto, Sobre pobre pedestal, Que inda non de un home a altura Ergueríase do chan, Víase a modesta estatua De un valente capitán, Si máis pobre nos detalles, Afé non de despreciar. [p. 64]    Según contan as hestóreas, De Maio en certa mañán, Sin saber por qué motivo Deulle â Terra por tembrar, E con ruxido espantoso Ambas estatuas ô chan Cen voltas dando viñeron, preto, por casolidá, Véndose, cando pasados Minutos, o tembror xa Apracouse, e como enantes Volveu a calma a reinar, Que apareceu a da torre En cen anacos ou máis Mentras tiña a do recanto De falta solo unha man.    Os que están enriba deben Esta hestórea meditar, Tendo, despois, a secuencia Sempre en conta, y-é que máis Por forza tén que mancarse Quén de máis alto se cae.

© 2006 Biblioteca Virtual Galega