BVG     Atrás    Índice de Páxinas

[p. 70]    Trinta e catro escaleiras de un pazo antigo, Que no fondo de un bosque, médeo arruado, Está fai moitos sigros, a hestórea conta Que, pouco máis ou menos, fará mil anos,        XÚPITER poderoso, Por non sei que delito, falta ou pecado, A subir unha a unha, como castigo, Condenou en senténcea fundada ô sapo.        Como o dios de pacencia lle deu abondo, Encomenzou a empresa dura o batráceo, E do que o traballiño sinificaba Xuzgar o leutor pode considerando Que sin folgar nin miga, cada escaleira Lle levaba, cumprido, cuase médeo ano. [p. 71]    Trinta e tres xa vencidas o sapo tiña, Xa solo unha restaba das trinta e catro, Y-escontra sí falando, dixo: —"por unha Non vou a estar seis meses aquí parado. Xuntou todal-as forzas, contivo o folgo, Desandivo tarreo, medíu o espáceo Y-encomendando a empresa, con toda a y-alma, Ó que non sei quén sexa, patrón dos sapos, Deu un brinco pr'arriba, cerrando os ollos, E..... na veira da pedra c-o corpo dando, Non parou de dar voltas pol-as escalas Hastra que, médeo morto, chegou a embaixo, E porque n-é posibre sin cumprimento A divina senténcea quede, o traballo Xove ordena que axiña de novo empece Y-a subida de novo comenza o sapo.    Eu non sei, meus amigos, si como eu vexo, A leución vós veredes que encerra o caso: Por non acougar unhos, por incostáncea, Por ambiciós inobres ou por mal cálculo, Por envexa quizaves, por fantesía Ou sobérbea, no mundo ¡cantos e cantos En poucos dias perdeu, tan solo en horas, O traballo de días, meses ou anos.!

© 2006 Biblioteca Virtual Galega