BVG     Atrás    Índice de Páxinas

[p. 78]    Troixo Farruco un carpinteiro â casa, E sin lle impor modelo nin dar presa, Madeira deulle e cravazón sin tasa Y-encargoulle unha mesa, Unha mesa varil, n-a qué dez que eran Sin apreto e a gusto ben couperan.    O maestro ganada De moi bon tiña a nota e de seguro; Mais eu, que era roubada A tal nota, abofellas vol-o xuro En concéncea, e consinto Que as orellas me arrinquen, si é que minto.    N-o seu saber fiando, Sin medidas e a ollo a mesa fixo, O metro arrebolando Por inútil de sí; mais, cando quixo Leval-a ô comedor, resultou baixa, Que pol-a porta aberta non cabía, E que moi ben medía Seis cuartas menos do debido a caixa. [p. 79]    Tomando a cousa a peito, Quixo o maestro defender o feito; Mais díxolle Farruco: "non te mates, Que a espricación, e digas o que queiras, De tantos disparates,   É que as cousas se fan de dúas maneiras; Ben ou mal, solamente. E ô que afirme o contrario, dí que mente."

© 2006 Biblioteca Virtual Galega