BVG     Atrás    Índice de Páxinas

[p. 83]    Pra donde, non vol-o sei; Mais xuntos, por un camiño, Na compañía de un burro Marchaban un pai e un fillo, O primeiro de acabalo E por terra o rapaciño, Cando a cruzar atinaron Con viaxeiros que distinto Rumbo levaban e, ô vel-os Cramaron: —"¡home, é bonito! ¡E que almas tan insensibres Vos hai n-éste mundo pícaro!"    —"Vaia, sube tí ô cabalo,— O pai, baixándose, dixo,— A ver si as lenguas así Facer calar conseguimos."

(1) Recollido do pobo o asunto de esta fábula, foi desarrollada de xeito parecido por La Fontaine, e antes por don Xan Manoel, no famoso libro "De los Enxiemplos de Patronio".

[p. 84]    Mais pasos non andiveran Inda quizais vinte e cinco, Cando outros, ô tropezal-os Detivéronse, decindo: —"¡Mira que respeto agora Teñen ôs seus pais os fillos!"    —"Agarda," —berrou o pai— E sobre o burro subindo Picou espuela, y-estónceas Notar quén pode as que oiron: —"¡Anque che son animales Queren tamén agarimo!" —"¡É moita carga pra un burro Levar outros dous no cimo!."    —"iProbe animal!", —dixo un vello E unha vella: —"¡animalciño!" —"Pra donde os tres van?", un chusco Preguntou, y-en tal sentido De chungadas pol-o menos Tres dúceas lles dirixiron.    Ó escoitar tal letanía, Ambos e dous o pollino Deixando, pol-o ramal Con él o viaxe seguiron.    —«¿E pra que queren o burro Ises dous?", preguntou rindo Un chistoso. O pai, estónceas, A palabra dirixindo Ó rapaz dixo: "escoitaches, E pol-o tanto o xuíceo [p. 85] Conoces do mundo: en van Pretenderás que contigo Fagan xustícea os que atopan De censura todo dino.    Nada, pois, do mundo agardes, Nada esperes de él, meu fillo: Nin xustícea, si é que cumpres, Nin si sofres, agarimo, Nin prémeo, si eres virtuoso, Nin si te aldraxan, castigo. Cumpre a lei de Dios e sigue Pr'adiante no teu camiño.

© 2006 Biblioteca Virtual Galega