BVG     Atrás    Índice de Páxinas

[p. 13]    Antón, de mercar co-a idea Un par de bois de respeto, Saíu onte da súa aldea Con sete mil reás no peto,    E a todos desafiando, Iba decindo: —"ei mercar  Unha parexa que cando A queira xunguir, rabeando  Queden todos no lugar;"    "Que tire, sin atemoal-a,  Por catro bois de poder,  Pois de un labrego, si fala  Como debe, a millor gala É unha parexa, ô meu ver." [p. 14]    "Con ser país de bon gado  O noso, ha ser a parexa  Que traguer ei do mercado,  Algo nunca aquí mirado,  Que cause a todos envexa."    Mais cando él, aborrecido,  Sin ver seu gusto cumprido  Non quixo xa máis esculcas  Facer, da feira seguido  Foi por un par de trafulcas,    Que en canto cartos ventaron  Que levaba sobre o peito, A sol nin sombra o deixaron,  Hastra que os cartos lograron,  Nunca soupo él porque xeito.    Amárgalle o curazón, E na cara se refrexa, A burla que dende entón  Sofre ô escoitar: "¡ai, Antón,  Non era mala a parexa!"    Leutor, sexas novo ou vello,  Do vulgo vil ou letrado,  Si síguel-o meu consello,  De Antón mírate no espello,  E ten co-a língua coidado.

© 2006 Biblioteca Virtual Galega