BVG     Atrás    Índice de Páxinas

[p. 15]    Amañaba un arado Xan Penouco, Bon labrego e arteiro; Mais Dios, de carpinteiro, Pol-as trazas en él puxera pouco.    E a rella ô por, fixou un solo cravo, Pra sí dicindo: "queda asegurada,  Pois unha rella, ô cabo, Non é, pol-o que pese, unha xugada."    Sin cavilar, ¡el tolo non sería!  Que con un solo cravo que metera  A rella quedaria  Xa n-o primeiro suco que fixera.    Leutor, ten entendido, Que si como Penouco fai co-as rellas C'os propósitos fas, serás vencido N-a primeira ocasión, poño as orellas.

© 2006 Biblioteca Virtual Galega