BVG     Atrás    Índice de Páxinas

[p. 16]    Co-a calma ben sabida Que gasta sempre o sapo, Marchaba un, non recordo Xa donde foi, nin cando, Pra donde nin que idea Levaba; mais, ô caso: Metida, como teñen Costume, en un burato Hachábase unha cobre, Que en son de burla amargo Lle diz a aquel: —"amigo Si non apura o paso, Si non da máis âs pernas, Eu perdo catro cartos Si a donde vai lle leva Chegar menos de un ano." [p. 17]    Detívose un istante, E o corpo revirando Pra ver quén Ile falaba, Responde o bon do sapo: —"Si é certo, miña amiga, Que sempre vou despacio, Que gasto moita calma, Que non altero o paso, Repare ben, señora, Que en troques... non me arrastro.    Leutor, meu bon amigo, En este mundo a cantos Poideran aplicarse Razós como as do sapo: Si medran e si chegan, ¡É porque ván de arrastro!

© 2006 Biblioteca Virtual Galega