por crebar todo un espacio
invertebrado entre as costelas
envorcas toda a espiña
e chegas a ser a exacta proporción do animal
espiral
e provocas toda unha estampida de corpo cara a luz
ou tal vez inicias
este itinerario de brazos
de costas ao lume
e fas que toda a sombra cabalgue sobre ti
como en cativa luminosidade
de pel
fixera o tacto ingrávido da procesionaria
escorrega
pinga de suor
ou lenta estrela quencida e carbónica
deica uns labios que han xordir
como poros-boca
e o lombo do animal
será animal
en grupa
dacabalo de lombos vivos
espirais indíxenas
movemento e posición que se enhebra
e se propulsa
(e desbocado se distancia)
|
BVG
Atrás
Índice de Páxinas
Páxina Seguinte
Ir ao índice de Páxinas