é - por fin -
a deprimida inconclusión
do teu ventre
o reflexo da lúa
como cabalo inflamado da miña menstruación diminuta
encoro de paisaxes desbocadas
broslando un espacio impermeábel
material-de-quentura
desexo
que dorme
ou padece
un ensimismado acobillo de augas
osos de xelo fértil acontecen polo teu ventre
(íspome en ti)
e ti
baixas
á mediados da noite
de xeito que a espiral desintegra
unha exhibición de vexetación fluída
que non
permite acougar a incontención do embigo
centrífugo
desléixaste cara dentro
inacabábel
derrámaste
en hemorraxias e secuencias
(no teu ventre
propuxéchesme o máis último corpo) |