BVG     Atrás    Índice de Páxinas

PODEMOS MELLORAR

Mírame por un intre con ollos de veludo, atónitos, incrédulos, porque sabe que hai algo no aire desta aula que pousa nas cabezas dos outros compañeiros pero foxe da súa. Ten un veo de gasa no cerebro que sementa de nubes os seus ollos de ceo e mírame con ollos tan redondos, dianas de cariño, que dera o meu tesouro máis secreto por abrir as xanelas e que floreza un sol azul de primavera nos ollos seus, espellos do misterio. É Xan; e cando diga adeus a Riomaior coa man no corazón e os ollos húmidos levará baixo os brazos o seu libro de vida cheo de borranchóns. A vara de medir era moi alta, era moi alta para el.

© 2006 Biblioteca Virtual Galega