BVG     Atrás    Índice de Páxinas

SOLPOR

Estou sentado fronte ao mar de San Simón vendo subir as ondas de Mendiño polo río maior. Veñen preñadas de berros infantís que se esfiañan quedos nas areas durmidas unha vez e outra vez; de escintilantes ollos de cativos a brillar na verdura algareira do mar con esa algarabía luminosa; de sorrisos de flor en primavera, de saúdos alegres, de xogos azuis, ... Hai tamén unha bágoa alá, no fondo. E por riba, gaivotas rebuldeiras que despiden o día entre a illa e a escola e voando con elas, en voo maxestoso, poderoso, constante, un paxaro de cores que se chama amizade. Vexo tinguirse o mar de Riomaior con farrapos de sol en retirada que esfuman os ronseis de gratas singraduras, de ambiciosos proxectos, de viaxes telúricas e fértiles ... Oio, na vaguidade do horizonte resoando na escuma dos irtos farallóns, o meu berro de sempre, de onte, de hoxe, un berro azul que racha as nubes brancas e as albas, derradeiras, bandadas de gaivotas do serán. Vexo o solpor na escola ... e roibéns que adiviñan na alborada un abrente poeta.

© 2006 Biblioteca Virtual Galega