BVG     Atrás    Índice de Páxinas

CACO FÓNICO

Caco fónico é quen rouba sons, no caso                      deste xoguete literario a música de ?A                      quién le importa?, de Alaska. Hai xente que presume de seren amiguiños, ou compis ou coleguis de alumnos ou de fillos, coma se recuasen no vivido e fosen outra vez cativos. O estatus das persoas, os anos e as vivencias son os que te compinchan ou marcan diferenzas, na escola-torno, somos os oleiros e vós o barro cantareiro. E teredes sempre a nosa axuda porque vos queremos un montón. Pero non somos os vosos compas senón que somos os vosos profes, nós a ensinar e vós a aprender, como debe ser. Hai profes que presumen de seren os papás de todos os alumnos para significar que os queren e os educan moito máis, que sendo mestres, sendo pais. Nós querémosvos e reforzamos o que vos educan os papás. Pero non somos os vosos pais senón que somos os vosos profes, e cada quen ten o seu papel como debe ser. A sociedade pensa que na docencia somos a escola, panacea, os mestres, faino-todo, que se resolven todos os problemas dándolle a escola competencias. Sexo, droga, condución, alcol, enfermidades, alimentación. Pero non somos superheroes senón que somos só profesores, só temos que ensinarvos ben como debe ser.

© 2006 Biblioteca Virtual Galega