Onde tanto me teño sementado

Páxina Anterior

Páxina 5

Páxina Seguinte

Epílogo

ADEUS, ESCOLA


Adeus, escola.
As miñas mans de oleiro
xa non modelarán a túa arxila
vertixinosamente, sen apuros,
doridas, satisfeitas, expectantes.


A túa arxila ... tenra,
de matices tan varios e tan densos,
e gratificadores e frustrantes ...


Xa non serei poeta de metáforas vivas
intentando rimar o son das aulas
e as imaxes de vida,
intentando desesperadamente,
entusiasta e alegre
levantar as persianas pouco a pouco
e deitar de repente sobre o torno
unha explosión de auroras.


Adeus, adeus, alcouve de futuros
inzado de esperanza e de impotencia,
regado con orballos mañanceiros,
telúricos e frescos,
con bágoas de fracasos e de éxitos.


Adeus escola torno alcouve azul
de Riomaior
onde tanto me teño sementado.

Páxina Anterior

Ir ao índice de Páxinas

Páxina Seguinte


logoDeputación logoBVG © 2006 Biblioteca Virtual Galega