BVG     Atrás    Índice de Páxinas

[p. 47]    Fai xa tempo que me choca porqu' é cousa d'estrañar o ver tanto solteiron como pol-o mundo hay con posiceon e con cartos sin trazas de se casar, por mais qu'eles ben conozan que lleis vai pasando á edá habendo tantas solteiras que podían amparar.    S'a eles non lles gustaran as rapazas, craro está, xa estaba todo espricado; mais eu puiden reparar que fuxen eles d'as nenas cal d'o amo fuxe ó can, com'a camisa d'o coiro [p. 48] ou inda menos quizais. Y-estonces xa que Iles gustan ¿porqué non se casarán? Si teñen medo âs rapazas que gastan un capital en modas y-en perendengues c-o pertesto d'alternar con outras mais ricas qu'elas, ou que solamente o fan porque son guapas, e queren á tod'o mundo gustar, anqu' ô home non-lle guste tan custosa vanidá, vexo qu'abundan amiudo moitas rapazas, que van afeitas dende pequenas á andar ó pé de suas mais, qu'as deprenden á ser boas privandoas da ociosidá qu'as fan traballar n'a casa pra saber dempois mandar, o qu'a vida d'a familea d'esta maneira as afan, pra que s'elas mais adiante se chegasen á casar sirvan pra dar gusto ó home e non pra dar gusto ós mais. [p. 49]    Prô n-é esta a mai do año. Estrebome a asegurar que entr'os solteirós que vedes nin siquera un solo hay quo non quixese á unha nena ben n'a sua mocedá. Mais s'ela nonlle deu sorte, ou quixo con él xogar, ou lle cadrou namorarse d'outra namorada xa, ou pensou que se consiguen as nenas con esperar, ou si merecendo catro foi pretender moito mais, e Ile pasou o qu'a moitos lles acontece pasar qu'as que lle dan non-as queren y-as que queren non llás dan, ou s'encaprichou por unha cego como un animal cal si n'houbera n'o mundo outra conquen s'axuntar o deixou pasar d'os trinta tres ou catr'anos namais malo: perdeu moito tempo y-o tempo non volv'atras, e dempois xa din as nenas [p. 50] y-algunha razon teran; ese, ten moita correa y-é moi duro de pelar.                     —    Solteironas que sofrides a morriña d'outra edá, as qu'á xamonas chegaisteis, e d'os corenta pasais, si quedais pra vestir santos non teis porque vois queixar porque tivesteis á culpa d'o que vos pasando está. Y-esa culpa non se laba nin se pode perdonar por mais qu'andedes n'a igresia e beatas vos volvais, y-andedes pintando á mona c-o rosariño n-a mau, pr'aparentar, ¡miñas xoyas! que foy vosa voluntá quedar solteiras, por noxo ó estado matrimonial, aunque, contades de cote cando falades co-as mais, tivéstedes de rapazas os pretendentes á vau. [p. 51]    Nenas novas, non fiedes d'as solteironas xamais, pois pr'elas o matrimonio cheo de peligros está.    Pol-a esperencea que teñen quérembos aconsellar. Mais podedes ter seguro s'algunha sorte lles dais, que si tiveran más tino, y-a ambiceon y-a vanidá non-as trouxese engañadas cando puideron casar, lev-os deños si quedaba ni unha d'elas como está.    Mais tamen ten moita culpa a crianza que lles dan âs rapazas, obrigándoas á perder á libertá d'andar tras do home, cando namoradas dél estan; porque ôs homes pr'as mulleres Dios un corazon nos dá feito de mel e manteiga com'o que lle deu á Adan e resistir non podríamos si nos viñeran tentar.    Prô xa n'hay esa costume, [p. 52] por exo eu vexo muy mal que podendo escoller eles non se traten de casar pra non parecer paus secos n-o medeo d'a sociedá.    Elas xa pagan á culpa, prô d'eles penso ainda mais que merece aquel que morre de vello, 'o ilo a enterrar que lle colguen unha choca que diga c'o seu badal: «—Solteirós: esto merezo por non quererme casar.»

© 2006 Biblioteca Virtual Galega