BVG     Atrás    Índice de Páxinas

[p. 53]    ¡É moito conto que tal me pase! Quero á unha nena que' é com' un ánxel, d' olliños negros, com' ô azabache, sonrir de ceo, cara d' imaxen, de dôce fala, d' airoso talle; en graciosiña no-hay quen lle gane, qu' é das meniñas a que mais vale.    Mais non sabedes con qué me sale cando lle digo [p. 54] si quer amarme; pois... que non gusta de namorarse; prô como a quero, anque sea en valde, eu vou seguindo dalle que dalle.    Sempre qu' á busco pónseme diante, mais vira a cara por non falarme, e si por certas casualidades m' acerco á ela, quer escaparme.    Tan mal me quere, que naide sabe cántas peniñas, cántos pesares e cántas, cántas horas fatales teño por ela sufrido en valde. Mais como a quero, naide se estrañe, de cote sigo dalle que dalle. [p. 55]    Sempre qu' a vexo parez qu'a sangre quere salirme por todas partes. Picanm' os nervos, danme calambres y-o corazón tanto me late cal si do peito fora a escaparse; y-anque lle diga, y-anque lle fale nunca está quedo: é un tolitates; pois terco sigue dalle que dalle.    —Corazonciño, mais non te mates; si non te quere, bules en valde; estate quedo solo un istante. ¿Ti non conoces que frebe dásme, que me consomes e que m' abates? —¿Seica tés ganas [p. 56] d' enrabecharme? Anqu' esa nena nunca me ame, anque no-a vexa y-anque se marche, nunca a mamoria d'as suas bondades da miña alma podrá borrarse. Porque namentres que non s' apague este remolo que no peito arde, éche imposibre, nunca te canses; mentras eu viva, por mais que falen, sólo por ela anque sea en valde ei d' estar sempre dalle que dalle.

© 2006 Biblioteca Virtual Galega