Como
sabemos, ó noroeste da península Ibérica, na provincia da Coruña,
situase un dos monumentos cristáns que máis contribuiu para a
formación cultural e lingüística desta Península: Santiago de
Compostela.
¿Quen foi Santiago de Compostela e como ele
tería chegado á Península Ibérica? Santiago Zebedeu era un Apóstolo
de Cristo. Claro que existen moitas lendas e historias escritas por
historiadores antergos que, en principio, tomaremolas coma verdadeiras .
Os pobos do Oriente , dende a antigüidade ,
sempre tiveron relacións comerciais e de exploración das riquezas
naturais da península Ibérica . É de se supor, que esas relacións
poidan ter levado o Apóstolo de Xesus Cristo, Santiago Zebedeu , e seus
discípulos a evanxelizar a Hispania.
Dados fidedignos , uns orais e outros escritos,
que chegaron ata nós , afirman, que o Apóstolo Santiago pode ter
chegado à Galiza, atravesando o estreito de Xibraltar (coluna de
Hércules, como era coñecido antigamente), e contornando as costas de
Portugal. Existen tamén outras informacións de que ele tería entrado
na Hispania pola "Marca Hispánica", onde se sitúa, hoxe, a
rexión da Cataluña, polo Mar Mediterráneo.
O que se ten como máis probable é que El
teña comezado a súa evanxelización pola Galiza, precisamente na
cidade de Iria Flavia, a cal, na época, tiña certa importancia
para os romanos. Outro motivo que pode ter levado o apóstolo a esa
rexión de pescadores, pode ter sido a súa condición de ser orixenario
dunha familia de pescadores en súa terra nativa. Despois de ter
evanxelizado a Galiza, cruzou as terras da Cantabria, norte da España,
sen deixar de difundir o evanxello en súa camiñada, chegando deica a
cidade de Zaragoza, Aragón. Máis tarde, pasa polo Levante e polo Mar
Mediterráneo, voltando para a súa terra natal, Xerusalén.
Como na época, tanto os romanos como os
xudíos, perseguían ós cristáns, ele foi preso, condenado e morto
(decapitado) por orden de Herodes Agripa. Despois de morto, foi xogado
fóra da cidade polos xudíos, para que non servise de mártir para os
cristáns. Pero, os discípulos do Apóstolo, Atanasio e Teodoro,
atentos a todo que se refería ó Mestre, e temendo que os xudíos
roubasen de novo o cadáver, tírano escondido da Xudéa e, despois de
moitas peripecias na viaxe, chegan deica as costas da Península
Ibérica, na Galizia.
O obxectivo dos discípulos era enterrar o
Mestre onde ele en vida tería manifestado ese desexo de ser enterrado
no local que fora o centro de irradiación da evanxelización na
península Ibérica, é dicir, na cidade de Iria Flavia, onde
depositaran seus restos mortais. Tempos máis tarde, os discípulos
tamén foron enterrados polos nativos do lugar, un de cada lado do
Mestre.
Por causa da perseguición romana ós cristáns
o lugar onde tiña sido enterrado o Apóstolo e seus discípulos, foi
mantido en segredo polos seguidores cristáns e, ó que parece, levaron
ese segredo con eles cando morreran.
En 314 de nosa era, foi descuberta a Tumba onde
o Apóstolo tiña sido enterrado, sendo oficializado polo enton obispo
de Iria Flavia, Teodomiro. En 587, o rei Recaredo proclama o Apóstolo
Santiago Patrón de España. Anos máis tarde, en 813, Alfonso II , o
Casto, rei de Asturias e Galicia, comprovou que os restos mortais eran
os do Apóstolo Santiago.
Ó que todo indica, a descuberta do sepulcro do
Apóstolo Santiago, por Teodomiro, serviu como guía espiritual e
"guerreiro" para conter o avanzo das tropas musulmanas
(árabes) na península ibérica. Naquela época, era necesario que o
pobo tivese fe e a figura simbólica do Apóstolo Santiago dava forza
suficiente para a confirmación da reconquista, polos reinos cristáns
do norte e noroeste da Península Ibérica. |
BVG
Atrás
Índice de Páxinas
Páxina Seguinte
Ir ao índice de Páxinas