|
¡Oh terras galaicas
con teus belos campos?
Que celtas e romanos
Veneraron teus encantos.
Túas rías cheas de recantos
e verde amarelo o teu monte,
teus ceos sempre azulados
teu Sol dourado no horizonte.
Terra de altos e vales
de cantería e de pizarra,
barro e seixos con metal
para facer chozas na bisbarra.
Terra de mámoas e castros
para morada de teus guerreiros,
monumentos que contan historias,
lendas e poemas verdadeiros.
¡Oh nobre terra galega
de riquezas minerais!
Que fixeches ós teus fillos
que eiquí non acougan máis.
Homes de moito valor,
guerreiros destemidos,
son levados por Castela
a loitar cos seus inimigos.
¡Oh laborioso servo que
fas os máis duros servicios!
Dende hai tempos antergos
coa humildade e sarificios.
¡Oh bravo e heróico galego
que serves a outras terras!
Con escritores e soldados
dá o teu grito de guerra.
¡Oh coraxoso peregrino
pára de servir e viaxar!
Acouga na túa terra
deixando así de emigrar. |
BVG
Atrás
Índice de Páxinas
Páxina Seguinte
Ir ao índice de Páxinas