BVG     Atrás    Índice de Páxinas

Na vella solaina de pizarra tapizada de musgos verde, sentado, calado mirando o Sol se poñer. Pouco a pouco, no aire, recordos interminables das persoas con que convivi, non podo esquecer. Pouco a pouco, no aire recordos interminables algúns de corpo inteiro e outros a media luz. Mirando algúns entardecer e outros pasan amañecendo, pasan sen velos camiñar, camiñando para anoitecer. Algúns eran algo familiares, a maioría parentes coñecidos, outros cecais de infancia amigos, algúns era chegados viciños. O horizonte opaco encarnado xa se acerca da vella solaina, o mesmo que en tempos pasados que parece collelo coa man. Mirando entre as montañas, polos baixos e verdes vales, onde os campos están floridos entre os regueiros e zarzales. Durante o día, ó morrer a tarde, ollanse as fragas tristes, sombrías, frías, en silencio, adormecidas, un xordo sonido xea meus oídos. Fragas cheas de recordos, onde o aire zoa misterioso, zoa con tristezas e plegarías, ó pasado me levan silencioso. Prados, fragas e silveiras, camiños campos e regueiros, onde pasei a infancia, andando, en Xirarga, por vereas e carreiros. Eu vou recuando no tempo, vou recuando triste e lentamente, achanco nos cómaros e subo muros vou andando, andando, eternamente.

© 2006 Biblioteca Virtual Galega