BVG     Atrás    Índice de Páxinas

19

Nos comezos o deus apresentábase como idea emanada da xeografía ou das forzas telúricas: montaña ardente, terramoto, vento irascíbel, brétema ou prodixio. Despois, baixo a fasquía de noción abstracta: Bondade, Temperanza, Rectitude, Xustiza. Por derradeiro, como ente de xorne microscópico -onda, ponto, corpúsculo-, ou simbólico -etzet, alef, omega- porque o deus se manifesta na pureza do signo somentes nos instantes limiares da súa expiración: o cisne é a súa metáfora.

© 2006 Biblioteca Virtual Galega