As follas que verdes foron
caendo van:
d' un rego pra outro rego
o vento levándoas vai.
É o inverno o crú inverno
veciño está.
¡Ay, probe d' o probiño
que non ten pan!
O sol xa non aluméa,
calor non dá;
e 'n os picos d' as montanas
vese a neve branquear.
Nin un niño 'n as silveiras
s' acha xá.
[p. 80]
Cae a y-auga, cae a y-auga,
e sin parar;
e o gando 'n o cortello
sempr' está.
y-o labrego sóo por velo
deixa o lar.
'N esas noites invernizas,
sin luar;
en que sóo vento y-auga
hay 'n o ceo y-hay 'n o chan,
noites tan longas e tristes
com' o pesar,
¡Ay! D' o probe, d' o probiño
¿qué será?
|
BVG
Atrás
Índice de Páxinas
Páxina Seguinte
Ir ao índice de Páxinas