BVG     Atrás    Índice de Páxinas

[p. 87] * *     *

Com' anduriñas que de lonxe terra           foron eiquí chegadas, e qu' apenas niñaron 'n os aleiros           retornaron à pátrea, tal 'n o meu peito, en tempos que non lembro,           xuntáronse as espranzas, qu' inda calor non deran, e fuxiron,           porqu' a terra era mala. ¡Qué sóo queda o niño, cand' as aves           ó deixan e se largan! ¡Qué triste queda o peito d' o coitado,           cando a ilusión se marcha!

© 2006 Biblioteca Virtual Galega