Cousas d'a aldea

Páxina Anterior

Fiarse de faladuras

Páxina Seguinte

m5aurelianopereiracousasdaaldea006.html


[p. 27]

FIARSE DE FALADURAS


     Andiven mais de dos anos
azuruñándolle à porta,
y-en romaxes e ruadas
e festas, dándoll' as voltas,
que canciño d' aquel Santo
chamábanme as mozas todas.
Donde queira que m' hachase
ela mirábame fosca,
sempre ensinándome os dentes,
com' o zorro á pita choca.
¡Téñome dado mais lapos
'n o curuto d' à cachola,
que rezos á Santa Rita
lle din as vellas devotas!


[p. 28]

     Pasaron días e días
y-unhas semanas e outras,
e deron catro comadres,
estéricas y-envexosas,
en decir que se casaba
con Pepe d' Estoupapozas,
aquel que veu das Américas,
e dis que trae tantas onzas;
por mais que ninguen llas viu
y-él á ninguen as amosa.
Él traguería diñeiro,
mais ¡xuro pol-as cirolas!
que viña ben esfamiado
e c' unha cara ben xota:
e trai o home unha capa,
que si tivera vergonza
como ten fume e fachenda,
fixera d' ela unha corda
pr' atarse pol-o pescozo
d' un castiro 'n unha pola.
     Pro teña o Pepe ou non teña
cunquibus, a miña hestoria
foi que, d' a noite à mañá,
as comadres parladoras
deron en decir 'n aldea
que se disficera a boda...
Púxenme co' esta noticia


[p. 29]

mais contento e de mais chola
qu' a miña besta burreña
cando rebrinca 'n a chousa
—dito c' o perdon d' a cara
d' as ben nacidas presonas.—
     Busquei á Xuana Dominga
y-atopeina faladora,
como si xa m' esperase
pra darme unha cousa boa.
     Comenzei á ll' espricare,
co' a sua razón e conta,
canto por ela pasaba
dende que lle daba voltas;
cánto meu peito sintía
d' a sua cara pol-as rosas;
cánto me gustaba vela
'n o fiandón d' a Gorgoria;
cántas fuciñadas dera
'n o paredón d' a sua horta.
     Escoitábame a rapaza
como s' estuvera boba,
co' seus ollos 'n os meus ollos,
cal gustando d' a parola:
e cando pra contestares
abría sua linda boca....
sintin unha labazada
'n o couquizo.... y-outra.... y-outra....


[p. 30]

e cain esfuciñado
dando 'n o chan co' a cachola.
     Cando m' erguin.... vin ò Pepe
¡o Pepe d' Estoupapozas!
bicando á Xuana Dominga
que daba risadas loucas.
Y-eu botando xuramentos
com' un melitar de tropa,
e deixando alí un pariauguas,
din com' un can media volta,
¡c' o fuciño com' un pero
y-os morros com' unha zoca!
     Est' é pra que vos fiedes
de comadres faladoras.



Páxina Anterior

Ir ao índice de Páxinas

Páxina Seguinte


logoDeputación logoBVG © 2006 Biblioteca Virtual Galega