As
imaxes, tamén as que enchen os soños, resístense á insignificancia.
En agosto do ano pasado no camiño que conduce de Río a Magé, nos
fondos da baía de Guanabara, un bando de voitres negros de cabeza fea e
núa, que aquí chaman urubús, daban conta dun cabalo morto á beira
mesmo da autoestrada. Desde a xanela do autobús tíñase unha visión
só fugaz do macabro festín —o animal xa desventrado, as aves
sobre a prea—, o intre xusto para entender axiña as expresivas
vocais do seu nome de orixe tupí.
Daquel agoiro lembreime hai uns días cando un
urubú deu contra o parabrisas dun Boeing 737 da compañía brasileira Varig
que voaba a 1.300 metros de altitude. A nave debeu retornar ao aeroporto
de Río por precaución, polas pequenas rachaduras que causou o choque
no vidro, ademais de leves feridas ao copiloto. Calculan os entendidos
que unha ave duns dous quilogramos de peso pode provocar un impacto de
sete toneladas no encontro violento cun avión deste tipo que vai a 300
km por hora. Non é a primeira vez que acontece algo similar. Nos
últimos oito meses houbo xa nove accidentes causados por estes voitres
no aeroporto internacional e as autoridades están, como é lóxico, moi
preocupadas.
Os urubús son os donos da cabeceira da pista e
non hai maneira de afastalos. Trouxeron un falcón inglés, tal e como
se fixera no aeroporto londinense de Heathrow, e o resultado foi un
completo fracaso, pois en pouco tempo xuntaron forzas os bichos e o
pobre intruso
europeo fuxiu e debe andar aínda vagando asustado por estas para el
estrañas terras do sur. A segunda tentativa consistiu en utilizar
equipos de ultrasón con ruídos que imitaban a agonía dos paxaros. De
novo gañaron a batalla e continúan batendo con forza as súas negras
ás, afeitos xa ao barullo e ofrecendo un contrapunto ao brillo
metálico das aeronaves. Mentres se busca outra solución, desbotada a
radical de abatelos a tiros prohibida pola Lei de Protección Ambiental,
un funcionario continuará coa súa rutina diaria de lanzar foguetes de
mañá á tarde para espantalos.
A orixe deste pesadelo é, ao parecer, o
vertedeiro situado a oito quilómetros das pistas do aeroporto, onde se
bota todo o lixo de Río e doutras cidades do estado, unhas oito mil
toneladas diarias. Inaugurado no ano 1978 despois da construcción do
aeroporto, ocupa unha superficie de 5,6 mil metros cadrados e os
biólogos falan da existencia nel dunha colonia de dez mil urubús, case
dous por metro cadrado. Todo un fabuloso exército apocalíptico
disposto a entrar en combate calquera día destes... |
BVG
Atrás
Índice de Páxinas
Páxina Seguinte
Ir ao índice de Páxinas