Nestes calurosos días do verán austral a noticia que máis quentou o
ambiente político foron as declaracións realizadas o domingo polo
xeneral Alberto Cardoso, un dos homes de maior confianza do presidente
da República, á periodista Dora Kramer do Jornal do Brasil.
Segundo afirmou o militar, nalgúns lugares de
Brasil existe hoxe un Estado paralelo comandado polo crime organizado
dos narcotraficantes. Puxo como exemplo algunhas rexións do nordeste
(en Bahía, Ceará e Pernambuco) e o significativo caso de Río, que
ilustrou co que acontece no morro de Cantagalo, veciño de
Ipanema, onde a rutina ven sendo desde hai dous meses os tiroteos entre
traficantes rivais, entre estes e a policia. e o medo e a angustia
diarias dos seus moradores.
O xeneral coida que é agora o momento de tomar
plena conciencia da dimensión deste problema e de iniciar unha ofensiva
definitiva por parte do goberno federal para frear esta escalada e
evitar caer nunha situación máis grave, semellante, por exemplo, á
que sofren cidades como Medellín en Colombia.
"A nosa soberanía esta, de facto,
sendo desafiada cando temos as nosas fronteiras fóra de control, non
sabemos quen entra, por onde entra e co que entra. O combate contra o
crime organizado é un problema de seguridade nacional", declarou e,
despois de lembrar o papel que debe asumir a policia neste asunto,
preguntou: "¿Por que a Mariña non pode interceptar un barco, a
Aeronática un avión e o Exército facer unha aprehensión en terra?...
Cando a defensa nacional está en xogo é evidente que as Forzas Armadas
deben actuar."
Con esas palabras Alberto Cardoso parece tamén
postularse como candidato máis firme para o futuro Ministerio de
Defensa, que se vai implantar aos poucos este ano, seguindo un
compromiso electoral do presidente, para substituir e centralizar as
catro carteiras actuais (a do Estado Maior xunto coas tres armas).
Alberto Cardoso, un paulista de cincuenta e
sete anos e brillante carreira, non deixa de ser un militar polémico e
algo atípico: interlocutor asiduo dos deputados da oposición,
considera lexítima e xusta a loita do movemento dos Sem Terra e
pertinente a colaboración das organizacións non gubernamentais coa
Axencia Brasileira de Intelixencia (Abin), organizada por el para
substituir os vellos servicios de espionaxe herdados da dictadura.
Máis curiosas aínda son a súas conviccións
relixiosas e o seu traballo nun centro espiritista dunha das cidade
satélite de Brasilia, onde atende con frecuencia e "sen facer
cirurxia, a sangue frío" a persoas que buscan axuda. Hai pouco nunha
viaxe no avión presidencial librou a muller dun embaixador dunha forte
cefalea apertándolle a cabeza coas mans e rezando unha oración en voz
baixa. A cura, ao parecer, foi inmediata. |
BVG
Atrás
Índice de Páxinas
Páxina Seguinte
Ir ao índice de Páxinas