Ezequiel Nasser, un millonario de corenta e seis anos, sobriño de
Edmond e Joseph Safra, actuais descendentes dunha gran dinastía
bancaria xudía, fixo a semana pasada o negocio da súa vida, e un dos
maiores dos últimos anos no Brasil, coa venda de máis da metade das
accións do seu banco ao Banco Bilbao-Vizcaya por catrocentos cincuenta
millóns de dólares.
A carreira de Nasser foi meteórica. Despois de
traballar vintesete anos para a familia Safra, en 1990 xuntou nove
millóns de dólares, case nada, e con eles decidiu fundar un novo e
pequeno banco, o seu, o Excel, que resultou moi lucrativo, cunha
traxectoria de crecemento continuado, envolta ás veces en escuras
operacións, nunca probadas, si insinuadas, que o relacionaban coa rede
de corrupción do goberno Collor. Baseou o Excel a súa rápida
expansión na captación entre as camadas populares de novos clientes,
aos que conseguiu atraer conquistando a súa simpatía nos medios de
comunicación, lanzando productos financeiros irresistibles e
innovadores e patrocinando e comprando equipos e xogadores de fútbol.
En 1995 Nasser sorprendeu ao país cunha oferta
de compra do Banco Económico, o máis antigo de América Latina,
fundado en 1834 por un grupo de comerciantes de Salvador de Bahía. A
institución ocupaba daquela a novena posición dos bancos privados
brasileiros, pero foi a primeira en quebrar por non se adaptar ao novo
rumbo económico, marcado pola implantación do Plano Real do actual
presidente Fernando Henrique Cardoso.
Malia a descarada axuda facilitada polo
goberno, a operación, moi custosa, para engulir o Económico levou a
unha lenta e pesada dixestion, quizais polo compromiso político de
manter a súa forte presencia nas rexións menos ricas do norte e
nordeste e tamén por aparecer buracos imprevistos. Por iso, o balance
de 1997 do xa Excel-Económico. presentaba as súas primeiras perdas (de
corenta e catro millóns de dólares).
Co control do Excel-Económico, o Banco
Bilbao-Vizcaya entra por fin no Brasil, un país no que tiña desde hai
tempo postos os ollos, e vai competir, tamén aquí, co seu maior rival,
o Santander, que acaba de comprar o Banco Noroeste e o Banco Geral do
Comercio. O goberno federal apludiu o acordo co banco español, porque
con el reafírmase na súa estratexia de aumentar a participación do
capital estranxeiro para axudar a reestructurar o sistema financieiro do
país.
A compra deixou perplexos aos dirixentes
sindicais, "unha traizón", segundo eles, "do astuto Nasser", e
teñen medo polo futuro incerto de moitos empregos. Outra das maiores
preocupacións da xente é saber como vai afectar esta operación ao
patrocinio dos equipos de fútbol, como o América de Minas Gerais, o
Vitoria de Bahía e, sobre todo, o Corinthians de São Paulo, un dos
máis populares, que remata o seu contrato co banco este ano.
¿Manterán os novos donos os investimentos neste excelente negocio do
fútbol, de alta rendibilidade, pero tamén de alto risco? |